شعرسپید
( ماراتُنِ تِشنگی)
به ادامه مطلب بروید
- ۰ نظر
- ۲۸ مهر ۰۴ ، ۰۸:۲۶
شعرسپید
( ماراتُنِ تِشنگی)
به ادامه مطلب بروید

غزل شماره ۱۵۸
وزن/ فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان
کاش چی بُرگِ خَلِت بیم و به کالِ تو نِزِنگ
تا که هَـر شُم بِکُنُم ، خُم به خِیـالِ تو نِزِنگ
به ادامه مطلب بروید ...

🔰🔰🔰
دُختری ، گوشیِ (آیفون) در دست
با سکوتی جانکاه
داشت با "آیِنه" صُحبت می کرد
وَقتِ خارج شُدن از دانشگاه
به ادامه مطلب بروید...


غزل شماره ۱۵۷
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
ری زِمیــنِ تِشنـه ، رَدِ بِشت ، .. نیمَهنِه بِجا
خَوپَلایِ دوش ؛ ری بالِشت ، .. نیمَهنِه بِجا
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۶
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن فعولن
غَمـی دارُم ، بـه هِیجارِِس نَیَرزِه
کِـلِ هَفـت اَر نَبو چـارِِس ، نَیَرزِه
به ادامه مطلب بروید ...

🔰🔰🔰
باله می رَقصد باد
کبک می خواند مست
دُم جُمَک ها دارند
دانه بَر می چینند
اولین بارَم هست
که وَجین میکُنم از هَر عَلفِ هَرز،زَمینی که در آن
...
به ادامه مطلب بروید...


غزل شماره ۱۵۵
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
بـه دِلُـم نیگِــرُم اَر , طــاقچــه ی بــالا نـاد
هُـکـه وا نــازِ خُـدابَـفـت ،.. بـه دُنیـا پا نـاد
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۴
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
چالِه چَشمِ هیوِه بُرگُم،هیوِه خاهی سی چِنِت
بـاغِ پُـر آگـول دانِـت ، میـوه خاهی سی چِنِت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۳
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
کَوگِ رَشتالِ کو مالی؟ چه کسی داد فِرِت
اِی بِنــازُم ؛.. بـه دو تــا لات پَلِ زورگِـرِت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۲
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
بُرگِ چَوگِت ؛ دِلُمه ، کِرده زِ مِنجاس دو تَک
وای اِز او روز که وا میت بِدِن دَست به یَک
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۱
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل
کُهی اِز غَـم بـه کـولُـم دارُم و روحُم چُلُهمِسته
دِلُم ، چی "تَنگه ی رُهمِستِ پازِن پیر" رُهمِسته
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۵۰
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
نی به جورِت , مِن وِلاتا ، دُنگُلِ رَشتال هیچ
بُـرگـدالـی و دِنـــا ، جورِت نَـــدارِه دال هیچ
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۹
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
چی دِنا نی هَر کُهی ، وا بَرف و چَوغون آشنا
هَر دلِ مُژنیـده نی ، .. وا حالِ مَـژنــون ، آشنا
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۸
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
لَــذّتِ عُـمــر چِنِـه ؟.. عـاشِـق و آزَو بیدِن
لالــه ی مِن لِـر و لی لی فَـرِ مَنـدَو بیدِن
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۷
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
وا گُـلازه تـا کُـنی ،.. لِشکِ پَـلاتـه ، وازتَـر
کافَر کالِت به چَشمُم بو ، زِ قَبلِس ، نـازتَـر
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۶
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
اِدُوی گُل، مِنِه چَن تیره وُ تَش ، تَش وَنـدی
تـالِـته گَـردِنِ چَن تـا دِلِ سَرکَـش ، .. وَنـدی
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۵
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
سَولِ تی کالُم ، خُدایـا ، بـاز نا پـا مِن خَوُم
تا سَحَر بی دُنگُلم ، تَشریف فَرما مِن خَوُم
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۴
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
همه دُنیــا بـه جِلَو پیش اِرِن ، مــا واپُشـت
هُکه چیزی به کَفِس داره ، تَرِه وا کُنه مُشت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 143
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
کاشکی, بیم و به شیرین اِگُدُم ای سر مَست
دُنگُلی نی به مَچَل کِردِنـه فَـرهــاد اِز قَست
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 142
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
تُن ؛ خُدا اِز قَست فِشنـا , سی عَـزاوِ قـومِ لُر
وا دو تـا کـالـی که دادِت چی تُفَنگِ پـوز پُـر
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۱
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
دِلِس در قِیدِ حالُم نی ، مُ بالُم نی، مُ بالُم نی
غَمِس هم بی خیالُم نی،مُ بالُم نی، مُ بالُم نی
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۴۰
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
کم بِگو؛ پیشِز مو سَولی،جورِ مو نَشمین نَبی
کم بِگو؛ پیشِز مو، بُرگی،تِشنهءِ شَوخین نَبی
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 139
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
ریزِه نـازِت ری زِمین ، .. تا بُرقِته واز ایکُنی
زیرچَشمی ، گُل بِگو ؛ .. کینه وَراَنداز ایکُنی
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 138
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
مَرزِه مِرزِنگِ کو مالی دُر،که دَردِت هِد، دَوا
وا یو که مِـروا گُـدی بِم ؛ نـاز داری ، مَرحَوا
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 137
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
سَرِی ، غوزی وَنه اِز سَر، که وا بَرد آشنا وابو
کسی دَرمون کُنِه دَردِت،که وا دَرد آشنا وابو
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۳۶
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
چی کـَلِ کِینو ، اَیَـرچه اِز وَرِ مــا  دل گُـرُهد
مِن سَرِ مـا نـی هَــوایِ حـورَلِ پَـل بـور لُـهد
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۳۵
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
خُم دُوُم گُل ، که پَلِت ، بـارتِ تَـرالِ تَــنِته
کِل بِکَش کِل،که نِشُوو دی به همه هَلکَنِته
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 134
وزن/ مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
پِیجـورِ دِلی بو ، کـه دِلِـس تَنـگِ اِبو سیت دی تِشنه لَوی، چَشمه ی کُهرَنگ اِبو سیت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 133
وزن/ مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
تـو سَـوگُـلِ رومـی و مُنُـم خُسرَوِ پَـرویـز
سَـر هـیـزِ تـو وابیـدُمـه وا روم گَـلاویــز
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 132
تا هِمیشه خاک ،.. چی زیلویِ زیـرِ پات ، نید
بو لَهافِ ریت ؛ وَختی ،.. دی به دُنیا جات نید
به ادامه ی مطلب بروید ..

غزل شماره 131
رَنگِ اِقبالِ کَجُم ، چی گُلِ حَسرَت، زَرده
خَنده یِ کُنجِ لَوُم هَم ؛ مَرَقِس ، اِز دَرده
به ادامه ی مطلب بروید ..

غزل شماره 130
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
سَوگُــلِ سَوزیـنه پوشُم ، دُنگُــلِ رَشتـال تی
تا که دی مَندیرِسُم زی بُرقِسه،وَندَک به ری
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۲۹
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
مَـرزِه جُلجا وَند، مِن واری که جایِ پات داشت
مَه سُراغِت زِم گِرِهدَک، مات مَندُم چات داشت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۲۸
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
نَشمه چَشمِ اَرمِنی ، وَختی که نی جویا دِلِس
سیچه وا فَرهـاد بو ، در بَندِ ئی دُنیا ، دِلِس
به ادامه مطلب بروید ...
 
غزل شماره : ۱۲۷
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
وا مَشـک بِیـاریـن زِ شَلَـمــزار ، شَــراوُم
بَلکُـم ، کُنُـم آبــاد , مو ئـی حـالِ خَـراوُم
 
غزل شماره : ۱۲۶
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
مَهـتــاو غَلـَـط کِـرده ، بِخــا کَل بِـوَنـه بـات
نـازِس نَکَـشُم ؛ اَفـتَـو اَیَـر خـا ، بِـدِرا جـات
 
غزل شماره ۱۲۵
نَشمِه ی ایل بِگو ، بــاز چِــته ، .. پُف کِردی ری گِـرِهدی زِ مو وُ ، وا هَمه،..تارُف کِردی
به ادامه ی مطلب بروید ...
 
غزل شماره ۱۲۳
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
وَختی اِکُنی گُل سَرِ شُـم ، بَنـدِ لَچَک واز
تـا دَسـت بِجُمـنی ، زَنـه اَفـتَو گُـرِ تـاراز
به ادامه ی مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۲۳
اِز هُکِه ؛ هرگز نَکِـرده لا کِتاوی ، کَند و کاو
دی نَوا زِس خاست تا وا فلسفه وابو مُجاو
به ادامه ی مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۲۲
نَمنـده گُل به سَـرُم دی ، هَـوایِ رَهدِنِه باغ
بیــا کـه شَــرط بِبَنـدیـم و بِشکَنیم ، جَنــاغ
به ادامه ی مطلب بروید ...

غزل شماره 121
وِیدِنِت مَحشر به پا کِ ، رَهدِنِت کولاک کِرد رَهدی و وُرکَـند بـای و نَخشِ پاته پاک کِرد
به ادامه ی مطلب بروید ...

غزل شماره ۱۲۰
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
تـا بـه کِـی وا هُـمـدُرُنـگِ عِــدّه ای رَمّــال بـوم
کـــاوِه آئیـنُــم ؛ نَـخــا زِم ، خــادِمِ دَجّـال بـوم
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 119
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
هرکه دُشمِن شادکُن بو, خیشُ قومِس گُم کُنه
کاش ، هـر کی روزِسه وا هُمـدُرُنگِس شُم کُنه
به ادامه ی مطلب بروید ...

🔰🔰🔰
دوزِ دَردم ، بالاست
تَبِ صَبرم سَرریز
مانده تا هر کلمه ، کاوه شَوَد.
...
به ادامه مطلب بروید...


غزل شماره ۱۱۸
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
دینِن به جِلَو وَندِن و رَو کِـن بـه قِیقـاج
جَمجـاهِ فِـــریـدونِ یَجـــا دان به تـــاراج

غزل شماره 117
وزن / فغلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
تـا بیــاره بـه بُهونِـس ، مَهِه کِیخـایِ شَوُم
سَـر بـه بالِشـت نَنُـم گُل ، حَرُمُم بـای خَوُم
به ادامه ی مطلب بروید ...

غزل شماره 116
وزن / مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ، چی کَـم نَـداشت اِز دَف
تـا دیمِـت اِی خُدا تُـم ، قــرآن نَنــام ری رَف
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 115
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
سَوگُــلِ ایلی و داری وا گُلازِت، نِشت و ناز
پَهــن کِـرده ایـلِ بـاوادی به سَمتِت جـانِمـاز
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 114
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
دالِ بُـرگات گُـلم ، کِـرده شِکـارُم ، آرُم
کَوگِ چَکنیـده پَـرُم , هـیـچ نـدارُم آرُم
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 113
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
مَـر ، ریـش گِـــرَو نـامِه کِــلِ درد بِشـینُم
تـا کِــی مِــنِه ئی وارِ غَمُــم، دَرد بِچینُــم
به ادامه مطلب بوید ...

غزل شماره 112
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قَستِ جونوم ایکُنی ؛ وا بُرگ ، گادین کِردِنِت
تَش به تِشنیم ایوَنی؛ وا زُلف، پُر چین کِردِنِت
به ادامه مطلب بروید ...

غزل شماره 111
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
بَس که لَونِه کُهد آ فَرهاد و عِشقِس قـام کِرد
دُنگُـلِ تـی هـارِسه ؛خُسرَو به وَعده ، رام کِرد
به ادامه ی مطلب بروید ...
 
غزل شماره 110
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
اَر ( کَـلومِ نَشمـه ی زَرتُشت) بوهِت پیشواز
مِن دِلِت؛ هِد تا هِمیشه ، معرفت تیگِس بِلاز

غزل 109
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
تـا کـَوگ کُنــه رَهـدِنِـته سِیل ، اِبــو مَست
مَه تا نِیَرِت، مَهوِت اِبو، گَم زَنِه ری شَست

غزل 108
وزن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلان
وا نِـشتِ زُلـف , گَـشتُـم و مـارِن بَهونه کِرد
مِرنیـد , مَـرتِ جونــوم و کــارِن بَهونه کِرد
به ادامه مطلب بروید...

غزل 107
وزن / مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
دلـی بـه ایـل نَمَـنـدِه ، نَـبـو دُچــارِ پَلِت
مَـیَـر خُـدا بِـدِرارِه ؛ سَـری زِ کـــارِ پَلِت
به ادامه مطلب بروید...

غزل 106
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
اَر نِشَستُم وا رِگالِت ،.. گُل غَلَط کِردُم غَلَط
دل اَیَـر بَستُم به کالِت، گُل غَلَط کِردُم غَلَط
به ادامه مطلب بروید...

غزل 105
وزن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
خُم خـاستُم گُـلُـم کــه زِ دُنیـا ، اَزَو بِرُم
زی کُهـنه وارگَـه ، بـه یکـی وارِ نَـو بِرُم
به ادامه مطلب بروید...

غزل 104
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان
شَونِه دُهدی به پَلِت ، مَهنه نِشُندی مِنِه تیگ
بِه خُدا ؛ بَهـزِ تو نیدَک ، بِنی اَر پا مِنه لیگ
به ادامه مطلب بروید...

غزل 103
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
تُـم نَـــداره بـه خـُـدا ، لِــذَتِ دُنیــا بی پیل پیل اَیَـر بـوهِـه هِدی وا هَمــه دُنیــا فامیل
به ادامه مطلب بروید...

غزل 102
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
گَرت لیله وابی و وُرکَند ویرِت ، مِن سَرُم
کَوگِ سُوزو بی دِلُـم ، چَکنید مَندیرِت پَرُم
به ادامه مطلب بروید...

غزل 101
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
بالِشتِ سَری بو،که سَرِس دَرد کُنه سیت
اَر مَـنـدِه ی رَه بـوی ، عَقَبگــرد کُنه سیت
به ادامه مطلب بروید...

غزل 100
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
کُفِـرِ دیندارون خُدا اِز کُفـرِ ما ، سِنگین تره
کَهخُیـایِ فَـهـمِ خُس وابـی هُکـه بی دین تره

غزل 99
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
اَر بِگَـردِن هَمــه دُنیـانه ، .. نَجـورِن آیُــم
وَسته دَو دَستِ یِ مُستی لَچَرِ وا تِل و کُم
به ادامه مطلب بروید...

کـافَـرِ کـالِـت ، هَشـارِه دارِه گُـل وا کـی کُنه
دُنگُـلی جـورِ تـو حیفِ زیــرِ مِـینا ، می کُنه
به ادامه مطلب بروید...

به دلُـم نـی که بِمَهنُم ، به سَـرُم نی که بِرُم تو بِفَــرمـا ؛چه کُنُم،.. وا کو یِکی گَل بِگِرُم

هَـر چَـنکِـه نَبی بَـهـزِ تـو خاتـونِ اَبیـوَرد
کَم ،نــاز و گُــلازِه بِـکُـن اِی دِلبـَـرِ دِلبَــرد
به ادامه مطلب بروید ...

بِیت بَفتِـن ، وا یـو که ، قِیقــاجِ فِــرگِ مَستُمه
خُـم نَفَهمِستُم ، ولـی فَهمِست بِس دل بَستُـمه
به ادامه مطلب بروید ...

چی لَـواسِ شُشـتـه یِ مُـژنیـده وابیمه چُروک
یـا دِلُـم نـاسـازگــارِ ، یـا کـه بَخـتُـم نید کـوک
به ادامه مطلب بروید ...


وَختـی کـه کُنی فیس و اِدی تالِ پَلِـت پیت
هر کس نِیَرِت ، لیوِت اِبو ، ضَهف کنه سیت


بی جِرِشتِ شَمس ، مولانـا نَـداره هیچ حَظ
بی نِچِـشتِ فَهــم ، ئی دُنیـا نَـداره هیچ حَظ


رُ لَوُم مَـنـده یِه حَرفی ، زِ وَرِ دُوو گَفتَر
کُـرَوی ری دِلُــمه ، اِز تُــلِ اَوغُـوو گَفتَر


به خُـدا ، نیـد ثـَوابـی به حِسـاوِت به بِهشت
حور و غُلمان بِخُدا نی به رِکاوِت به بِهشت


مِینا به لَچَک تا که کُنی سیزِن و سِنجاخ
تُـرنـاتـه نَکُـن مـار و نَکُـن بُرگِـتـه گُستاخ

مـازَنـی ، هرگز نَبی اِز تـالِــش و گیلَک سَوا
یا بَلوچ اِز آذری ، .. یا کُرد و لُـر، اِز لَک سَوا
