به خُدا ، نید ثـوابی به حِسـاوِت به بِهشت :
به خُـدا ، نیـد ثـَوابـی به حِسـاوِت به بِهشت
حور و غُلمان بِخُدا نی به رِکاوِت به بِهشت
شیخِ کُم سیر، تُنِه لاجُو وُ کُم گُـسنِه ، اِخـا
گُـسنه اَر بوی کُنه شیخ مُجاوِت به بِهِشت
وا هُـل و زور؛ نَکُن خِفتِ بُنِ نـات، حِجاو
مَر نَه آخِر اِکُـنی کَشفِ حِجاوِت به بِهِشت
بِـرَو اِی شِیخ، که دارُم تَشِ زَرتُشت به دل
جاهِلون مُـردِن و تُن نید شِتـاوِت به بِهِشت
مو که اِز شیر و شِکَر زیـرِ لَـوُم، دارُم شعر
به دِلُـم نی هَـوَسِ شیـر و شَراوِت به بِهِشت
تُکی اِز شَـروَتِ شِعـرُم، تُنه اَر مستِ نَکِرد
سَلسَبیـلَم نَکُــنه مَست و خَــراوِت به بهِشت
دل به تیگِ چَلِت و چَفیه، نَکُن خُش، تَرسُم
پیشِزو دَم ؛ که بِیُفته ، تو گُـدارِت به بِهِشت
وُر سَرِ مِل پُـلِ مَحشَر، تو صَرافَـت وابـوی
خَر کُنِن داغ ؛ بِجا بویِ کَواوِت ، به بِهِشت
.
.
۱_ به خدا در بهشت؛ ثوابی به حسابت ، و حور و غُلمان به رکابت نیست.
۲_ شیخ شکم سیر تو را تکیده و شکم گُرسنه می خواهد ، گُرسنه که باشی شیخ تو را به بهشت مجاب می کند.
کُم سیر = شکم سیر
لاجُوlajow = لاجون ، تکیده
کُم گُسنه = شکم گرسنه
اِخا = می خواهد
اَر = اگر
اَر بوی = اگر باشی
۳_ با هُل و زور حجابت را بیخ گلویت خفت نکن ، مگر نه آخر در بهشت کشف حجاب می کنی .
بُنِ نـات = بیخ گلویت
حِجاو = حجاب
مَر نَه = مگر نه
اِکُـنی = می کُنی
۴_ ای شیخ برو که آتشِ زرتشت را در دل دارم ، جوانان مُردند و تو را شتاب و عجله ای برای رفتن به بهشت نیست.
تَش = آتش
جاهلون = جوانان
مُردِن = مُردند
تُن نید = تو را نیست
شِتـاوِت = عجله ات
۵_ من که زیر لبم از شیر و شکر ، شعر دارم ، به دلم هوس شیر و شراب بهشتت نیست .
مو که = من که
زیـرِ لَـوُم = زیر لبم
شَراوِت = شرابت
۶_ تو را اگر جُرعه ای از شربت شعرم مست نکرد ، سلسبیل هم در بهشت مست و خرابت نمی کند .
تُـکی = جُرعه ای
شَــروَتِ شِعـرُم = شربت شعرم
تُنه اَر = تو را اگر
نَکُـنه = نکند
مَست و خَـراوِت = مست و خرابت
۷_ به چال پیشانی و چفیه ات دل خوش نکن ، می ترسم پیش از آن دم که گذارت به بهشت بیفتد
تیگِ چَلِت = چال و گودی پیشانی ات
پیشِزو دَم = پیش از آن دم
که بِیُفته = که بیفتد
گُدارِت = گُذارَت
۸_ بر سر پُل موی مانند محشر متوجه بشوی که به جای بوی کباب دارند در بهشت خر داغ می کنند .
وُر سَرِ = بر سرِ
مِل پُـلِ مَحشَر = پل موی مانند محشر ، پل صراط
صَرافَت = متوجه
وابوی = بشوی
کَواوِت = کبابت
