تُـم نَـداره بـه خـدا ، لِـذَتِ دُنیـا بی پیل :
تُـم نَـــداره بـه خـُـدا ، لِــذَتِ دُنیــا بی پیل
پیل اَیَـر بـوهِـه هِدی وا هَمــه دُنیــا فامیل
وا نِشَستِن بـه کِـلُـم ، کِی تـو اِفَهـمـی دَردُم
وا به دَردُم بِرِسی، دَردُمه دِر دی مِنه چیل
اِی خُـدا بُووسِه بِیامُـرزِه کـه هـَر بـارغَمی
شُم به شُم ایتُـرُکِه سَر زَنه بُم وا تَپ و تیل
پُشتِ هـر بِیـت ، دِلـی تـی بـه رَهِ گُـل دارُم
جـورِ قُــرآنِ مُحـَـمّد ،.. بِخُـوِس وا تَــرتیـل
مُنجِـزِعَـلـق که بـو ، نیـد نیـازی بـه کِـلاک
اَر نَبـوهـه ،.. اِگُــدَردِن بـه کِـلاکـی اِز نیـل
لَذّتِ عُمــر چِنه ؟ .. داشتِــن و حَــظ بُــردِن
وَرنه وا خُت نَبَری،هرچه که کِردی جَمُجیل
اِی لَچک پوشِ دِنـا، شَروِه نَخُوو تُرنِـه طِلا
بـی زِ روزِ اَوَلِـس ،..کـارِ فَـلَک هَـردَمـبـیل
مُن نَبین ؛ اَر چه تَشُـم نید مِـنـه ایـل ، بِــلاز
خُـت نَبین ؛ اَر چه نِچیـدِن زِ گُـلالِ تو چِویل
مو به دینِشت و تو وا کَپکَپه ی نَشمِه گَریت
هر دوتـامـون اِدراریـم سَـری آخِـر مِـنه ایل
دکلمه همین شعر با صدای نسیم طهماسبی
۱_ به خدا لذت دنیا بدون پول مزه ای ندارد. پول اگر باشد ، با همه ی دنیا فامیل هستی.
۲_ با نشستن به کنارم کِی تو دردم را می فهمی ، باید به دردم برسی و دردم را در دهانت بچرخانی.
۳_ ای خدا پدرش را بیامرزد که هر بار غروب به غروب غمی می تُرکد ( به راه می افتد) و با زن و بچه اش به من سر می زند.
۴_ پشت هر بیت دلی چشم به راه گل دارم ، مثل قرآن محمد آنرا با ترتیل بخوان.
۵_ معجزه ی عقل که باشد نیازی به عصا نیست . اگر که نباشد با عصایی از نیل می گذرند.(خواهند گذشت).
۶_ لذت عمر چیست؟ داشتن و حظ بردن از آن، وگر نه هرچه تدارک دیده ای با خودت نمی بری.
۷_ ای دنای لچک پوش ، شروه نخوان ای موطلایی ، از روز اولش کار فلک هردمبیل بود .یعنی هر دم میل اش عوض می شد.
۸_ مرا نبین اگرچه آتشم درون ایل برافروخته نیست ، خودت را نبین اگر چه کسی از گلال تو چویل نچیده است.
۹- من با دینشتم و تو با کپکپه ی دلربایی ات ، هر دوتایمان روزی در میان ایل ، سر در می آوریم.
معنی لغات:
تُـم نَـــداره ... مزه ندارد
بی پیل ... بدون پول
پیل اَیَر بـوهِـه ... پول اگر باشد
هِدی ... هستی
وا هَمــه دُنیــا... با همه دنیا
وا نِشَستِن ... با نشستن
بـه کِـلُـم ... به کنارم
کِی تو اِفَهـمـی... کی تو می فهمی , کی توخواهی فهمید
وا به دَردُم بِرِسی... باید به دردم برسی
(( وا ، در گویش بختیاری چندین معنی دارد . معنی ( با ) میدهد. معنی ( باید) میدهد. معنی ( باز ) می دهد، و با چسبیدن به افعال معنی ( اجبار ) هم میدهد. ))
دَردُمه ... دردم را
دِر دی ... تاب بدهی . بچرخانی
مِنه چیل ... توی دهان
بُووسِه ... پدرش را
بِیـامُـرزِه ... بیامرزد
شُم به شُم... شان به شام،غروب به غروب
ایتُرُکِه ... می ترکد ، به راه می افتد
سَر زَنه بُم... بهم سر میزند
وا تَپ و تیل ... با خانواده ، با زن و بچه
دِلــی تی بـه رَهِ ... دلی چشم به راه
جــورِ ... مثلِ
بِخُـوِس ... بخوانش
وا تَــرتیـل... با ترتیل
مُنـجِـزِ عَلـق... معجزه ی عقل
کـه بـو ... که باشد
نیـد نیـازی ... نیازی نیست
بـه کِـلاک ... به عصا
اَر نَبـوهــه ،.. اگر که نباشد
اِگُــدَردِن ... خواهند گذشت
چِنه؟ ... چیست ، چه می باشد
وَرنه وا خُت نَبَری... وگرنه با خودت نبری
کِردی جَمُجیل... فراهم کردی . تدارک دیدی
اِی لَچک پوشِ دِنا...ای دنای لچک پوش
شَروِه نَخُوو ... شَروِه نخوان
تُرنِـه طِلا ... مو طلایی
بـی ... بود
زِ روزِ اَوَلِـس ... از روز اولش
هَـردَمـبـیل ... هر دم به میلی
مُن نَبین ؛ ... مرا نبین
اَر چه تَشُم ... اگرچه آتشم
نید ... نیست
مِـنه ایـل... درون ایل
بِــلاز... برافروخته
خُت نَبین ؛... خودت را نبین
اَر چه نِچیدِن ... اگرچه نچیدند
زِ گُلالِ تو چِویل ... چِویل از گلال تو ( گُلال = موی جلو پیشانی ) ( چِویل یا چَویل = نوعی گیاه خوراکی که کوه می روید )
مو به دینِشت و... من با دینشت و
دینشت ... معنی اسپند می دهد . ولی اینجا منظور مجموعه غزلیات گویشی شاعر تحت عنوان دینشت می باشد .
تو وا ... تو با
کَپکَپهء نَشمِه گَریت... شکوه دلربایی ات
هر دوتـامـون... هر دونفرمان
اِدراریـم ... در می آو یم
