پِیجـورِ دِلی بو ، کـه دِلِـس تَنـگِ اِبو سیت :
غزل شماره 133
وزن/ مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
پِیجـورِ دِلی بو ، کـه دِلِـس تَنـگِ اِبو سیت
دی تِشنه لَوی ، چَشمه ی کُهرَنگ اِبو سیت
دل فَـرش کُـنه زیـرِ گُـمِت ، نَـرم بِـنی پـات
چی خِرسَکِ بی بی بَفِ هَفـرَنـگ اِبو سیت
خیـشی نَکـو وا هِمهُـکـه تـا شیـشـه نِیَشـتِت
هَلمَت کـُنه بِت، هار اِبـو ، سنـگِ اِبو سیت
دیمزِنگِنه وُروان زِ وَرِت، وَرنه یه روزی
بی دُنـگ ، نَفَس چـاق کُـنِه جَنگ اِبو سیت
وَختی که جِلَو ریت ؛ گِرِن باج ، ز مُهتاج
شَرم اَر که زِ تیگِـت نَتُکِه ، نَنگ اِبو سیت
هر بار کـه دوزی بـه لَوی، مُنجُـقِ لَوخَنـد
دُنیــا ، بـه تُـمِ تیـت ؛ هَـمـاهَـنـگ اِبو سیت
چی کعبه اِیَـرزِه بخوری دَور و وَرِس پیت
هر کس که تُنه لَنگ دی و ، لَنگ اِبو سیت
○○○
دکلمه / نسیم طهماسبی /
دکلمه : نسیم طهماسبی
۱... به دنبال دلی باش که دل اش برایت تنگ می شود . اگر دید لب تشنه ای ، برای تو چشمه ی کوهرنگ می شود.
۲... دل را زیر قدم ات فرش می کند تا نرم پای ات را بگذاری ، مانند خرسک بی بی باف هفت رنگ برایت می شود.
۳... خویشاوندی نکن با همان که تا تو را شیشه تصور کرد ، به تو حمله می کند ، هار می شود ، و سنگ برایت می شود.
۴... آدم بدجنس را از کنار خودت بران، وگرنه یک روزی ، بی صدا نفس چاق کُنِ جنگ برای تو می شود.
۵... وقتی که جلو روی ات از محتاج باج می گیرند ، اگر شرم از پیشانی ات چکه نکند ، برایت ننگ می شود.
۶... هر بار که به لبی مُنجُق لبخند بدوزی ، دنیا به طعم چشم تو ، هماهنگ برای تو می شود.
۷... مانند کعبه می ارزد که دور و بر او بچرخی ، هر کس که تو را لنگ دید و برای تو لنگ می شود .
.
پِیجـورِ دِلی بو ... به دنبال دلی باش
دِلِـس ... دل اش
اِبو ... می شود
سیت ... برایت
دی ... دید
تِشنه لَوی ... لب تشنه ای
چَشمه ی کُهرَنگ ... چشمه ی کوهرنگ
کُـنه ... می کند
زیـرِ گُـمِت ... زیر قدم ات
بِـنی ... بگذاری ، بنهی
پات ... پای ات
چی ... مانندِ
خِرسَکِ بی بی بَفِ ... فرش خِرسَک بی بی باف
هَفرَنـگ ... هفت رنگ
خیشی ... خویشاوندی، وَصلت
نَکو ... نکن
وا ... با
هِمهُـکه ... همان کس که
تـا شیـشه نِیَشـتِت... تا شیشه تصورت کرد
هَلمَت کـُنه بِت ... حمله می کند به تو
هار اِبـو ... هار می شود
دیمـزِنگِـنـه ... بدجنس را ( بختیاریها به آدم مارموزی میگوین دیمزِنگ
وُروان ... بِران
زِ وَرِت ... از برابرت
وَرنـه ... وگرنه
یه روزی ... یک روزی
بی دُنـگ ... بی صدا ، یواشکی
وَختی که ... وقتی که
جِلَو ریت ... جلو روی ات
گِرِن باج ... باج می گیرند
ز مُهتاج ... از محتاج
شَـرم اَر ... شرم اگر
زِ تیگِـت ... از پیشانی ات
نَتُکِـه ... چکه نکند
نَنـگ اِبو سیت... ننگ برای ات می شود
کـه دوزی بـه لَوی ... که به لبی می دوزی
مُنجُـقِ لَوخَنـد ... منجق لبخند
دُنیــا ، بـه تُـمِ تیـت ... دنیا به طعمِ چشم ات
چی کعبه ... مانند کعبه
اِیَـرزِه ... می ارزد
بخوری دَور و وَرِس پیت ... دور و برش بچرخی
تُنه ... تو را
لَنـگ دی و ... لنگ دید و
لَنـگ اِبو سیت ... لنگ برای ات می شود
