سَوگُــلِ ایلی و داری وا گُلازِت، نِشت و ناز :
سَوگُــلِ ایلی و داری وا گُلازِت، نِشت و ناز
پَهــن کِـرده ایـلِ بـاوادی به سَمتِت جـانِمـاز
کَدشِلالی نید بَهزِت، چاله چَشم و هیوِه بُرگ
دُنگُـل فَرهــاد هـم ، جورِت نَبی تیگِس بِـلاز
سَر زِ تَـرسِت کِــرد لایِ پَـر ، دلِ تِیهو تَپِشت
چی قُشِ سُوزو دو بُرگِت تا بِکِردَک بال واز
پا به وارُم اَر بِنی ، وا خینِ قلبُم گُـل به گُـل
فَـرشِ سُهـرِ لالـه پَهنِـت ایکُنُم سی پیشـواز
هر که تُن یِک بار دی، اِی سَولِ اَوریشُم نَفَس
پـایِ دل شُل نیکُـنه ، سی حورَلِ کِلمِـن دِراز
گُن به خُس بالِست وَختی تُن خُدا نـاز آفِری
وا مَـلاکه سَر کُـنِن خَــل پایِ کـارِ دست ساز
اَر بِتِینـی ایلُـمه ؛ بَـهــزُم نَجــوری ، بیت بند
اَر بِتِینُم ایلِـتـه ؛ بَـهــزِت نجـورُم ، دل نــواز
سَوگُــلِ ایلی ... زیباروی ایلی
وا ... با ، همراه
گُلازِت... عشوه هایت
نِشت و ناز ... نیش و ناز
ایـلِ بـاوادی ... ایل بابادی
کَدشِلالی ... قامت کشیده ای
نید بَهزِت ... بهتر از تو نیست
چاله چَشم ... چشمش اوجاق باشد
و هیوِه بُرگ ... و هیزمش ابرو
دُنگُـل فَرهــاد هـم... زیباروی فرهاد هم
جورِت نَبی ... مثل تو نبود
تیگِس بِـلاز ... پیشانی اش برافروخته
سَر زِ تَـرسِت کِــرد لایِ پَـر ... از ترس تو سر لای پر کرد
دلِ تِیهو تَپِشت ... دلِ تیهو تپش
چی قُشِ سُوزو ... مانند قوش سبزکوه
دو بُرگِت ... دو ابرویت
تا بِکِردَک بال واز ... تا بال باز کرد
پا به وارُم اَر بِنی... اگر پا به منزلگاهم بگذاری
وا خینِ قلبُم ... با خون قلبم
گُـل به گُـل ... نقطه به نقطه
فَـرشِ سُهـرِ لالـه... فرش سرخ لاله
پَهنِـت ایکُنُم ... برایت پهن می کنم
سی پیشـواز ... برای پیشواز
هر که تُن یِک بار دی... هر کسی تو را یکبار دید
اِی سَولِ اَوریشُم نَفَس... ای گل سولِ آویشن نفس
پـایِ دل شُل نیکُـنه ... پای دل سست نمی کند
سی ... برای
حورَلِ ... حوریانِ
کِلمِـن دِراز ... بلند گیسو
گُن ... گویند، می گویند
به خُس بالِست ... به خودش بالید، افتخار کرد
وَختی... وقتی
تُن ... تو را
خُدا نـاز آفِری... خدا ناز آفرید
وا مَـلاکه... باید هم ملائکه
سَر کُـنِن خَــل ... سر خم بکنند
پایِ کـارِ دست ساز... پای خلقت دست ساز
اَر بِتِینـی ... اگر بتکانی
ایلُـمه ... ایلم را
بَـهــزُم نَجــوری ، بیت بند... شاعری بهتر از من پیدا نمی کنی ( بختیاریها به شعر میگویند بیت و به شاعر میگویند بیت بَند.
اَر بِتِینُم ایلِـتـه ... اگر ایل تو را بتکانم
بَـهــزِت از تو بهتر
نجـورُم... نمی یابم ، پیدا نمز کنم
دل نــواز ... نوازشگر دل
