بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ، چی کَـم نَـداشت اِز دَف :
بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ، چی کَـم نَـداشت اِز دَف
تـا دیمِـت اِی خُدا تُـم ، قــرآن نَنــام ری رَف
سی حَج ؛ خُـدا گَواهِـه ، شال و کُلَه نَکِـردُم
هَـر کی تُـنِه نِیَشتَک، وابـی بـه حَـج مُشَرَّف
سِیلُـم بِکُن ؛ کـه بی دُنگ ، حَرفـا دِلُـم بِبینی
چی مِیـزَرِت؛ بـه سینـه ، دارُم دلی تُنُک بَف
دَر بَنـدِ مِشک و عَنبَـر ، نی سَولِ تُـرنه تِرمه
نی حـورِ ایلـزامون ، مُـهـتـاجِ تَخـتِ رَفـرَف
روزِ اَزل وَرُم کِـن ، چوقـــایِ کَــهخُـیــایــی
چوقامه پِرت کِردُم، زِیدُم به دَر زِ مِن صَف
عَلقـی که وارِگـالِس ، دل نیـد ، نیـزَنـه بِرچ
شیری که هُمدُرنگِس، تَش نیـد ، نیکُنِه کَف
گوشی به حرفِ شَهرو ، هِیهـات واکُـنه تـی
اِز بَس که ذهنِ ایلِن ، پُر کِردِن اِز مُـزَخـرَف
بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ... صدای ریالهای لچکت
چی کَـم نَـداشت اِز دَف ... چیزی از دَف کم نداشت
تـا دیمِـت ... تا دیدمت
اِی خُدا تُـم ... ای که طعم خدا را میدهی
قــرآن نَنــام ری رَف... قرآن روی رف ( طاقچه) نگذاشتم
سی حَج... برای حج
خُـدا گَواهِـه ... خدا گواه هست
شـال و کُلَه نَکِـردُم... شال و کلاه نکردم
هَـر کی تُـنِه نِیَشتَک ... هر کس تو را نگریست
وابـی بـه حَـج مُشَرَّف ... به حج مشرف شد
سِیلُـم بِکُن ... نگاهم بکن
کـه بی دُنـگ ... که بی صدا
حَرفـا دِلُـم بِبینی ... حرف های دلم را ببینی
چی مِیـزَرِت... مانند سراندازت
بـه سینـه ... درون سینه
دارُم دلی تُنُک بَف... دلی تُنُک باف دارم
دَر بَنـدِ مِشک و عَنبَـر ... در قید مشک و عنبر
نی سَـولِ تُـرنه تِرمه ... زیباروی مو ترمه ای نیست
نی حـورِ ایلـزامـون ... نیست حور ایلزادمان
مُـهـتـاجِ تَخـتِ رَفـرَف ... محتاج تخت رَفرَف/ رَفرَف = نام تختی در بهشت که نشستنگاه حوریان بهشتی ست
روزِ اَزل وَرُم کِــن ... روز ازل به تنم کردند
چوقـــایِ کَــهخُـیــایــی... چوقای کدخدایی
چوقامه پِرت کِردُم ... چوقایم را پَرت کردم
زِیدُم به دَر زِ مِن صَف ... از صف بیرون زدم، خارج شدم
عَلقـی کـه وارِگـالِس ... عقلی که در کنارش
دل نیـد ... دل نیست
نیـزَنـه بِرچ ... نمی درخشد
شیری که هُمدُرنگِس... شیری ( شیر خوردنی) که هم صحبتش
تَش نیـد ... آتش نیست
نیکُـنِه کَف ... کف نمی کند
گوشی به حرفِ شَهـرو... به حرف شهرو ، گوشی
هِیهـات واکُـنه تـی ... هیهات چشم باز کند
اِز بَس که ذهنِ ایلِن ... از بس که ذهن ایل را
پُر کِردِن اِز مُزَخرَف ... از مزخرف پُر کرده اند
