غزل شماره ۱۲۹
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
مَـرزِه جُلجا وَند، مِن واری که جایِ پات داشت
مَه سُراغِت زِم گِرِهدَک، مات مَندُم چات داشت
به ادامه مطلب بروید ...
- ۱ نظر
- ۲۴ آبان ۰۳ ، ۱۶:۳۵
غزل شماره ۱۲۹
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
مَـرزِه جُلجا وَند، مِن واری که جایِ پات داشت
مَه سُراغِت زِم گِرِهدَک، مات مَندُم چات داشت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۸
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
نَشمه چَشمِ اَرمِنی ، وَختی که نی جویا دِلِس
سیچه وا فَرهـاد بو ، در بَندِ ئی دُنیا ، دِلِس
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره : ۱۲۶
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
مَهـتــاو غَلـَـط کِـرده ، بِخــا کَل بِـوَنـه بـات
نـازِس نَکَـشُم ؛ اَفـتَـو اَیَـر خـا ، بِـدِرا جـات
غزل شماره ۱۲۵
نَشمِه ی ایل بِگو ، بــاز چِــته ، .. پُف کِردی
ری گِـرِهدی زِ مو وُ ، وا هَمه،..تارُف کِردی
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره 116
وزن / مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ، چی کَـم نَـداشت اِز دَف
تـا دیمِـت اِی خُدا تُـم ، قــرآن نَنــام ری رَف
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 115
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
سَوگُــلِ ایلی و داری وا گُلازِت، نِشت و ناز
پَهــن کِـرده ایـلِ بـاوادی به سَمتِت جـانِمـاز
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 114
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
دالِ بُـرگات گُـلم ، کِـرده شِکـارُم ، آرُم
کَـوگِ چَکـنیـده پَـرُم , هـیـچ نـدارُم آرُم
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 112
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قَستِ جونوم ایکُنی ؛ وا بُرگ ، گادین کِردِنِت
تَش به تِشنیم ایوَنی؛ وا زُلف، پُر چین کِردِنِت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل 109
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
تـا کـَوگ کُنــه رَهـدِنِـته سِیل ، اِبــو مَست
مَه تا نِیَرِت، مَهوِت اِبو، گَم زَنِه ری شَست
غزل 108
وزن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلان
وا نِـشتِ زُلـف , گَـشتُـم و مـارِن بَهونه کِرد
مِرنیـد , مَـرتِ جونــوم و کــارِن بَهونه کِرد
به ادامه مطلب بروید...
غزل 107
وزن / مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
دلـی بـه ایـــل نَمَـنـدِه ، نَـبـو دُچــــارِ پَلِت
مَـیَـر خُـدا بِـدِرارِه ؛ سَـری زِ کـــارِ پَلِت
به ادامه مطلب بروید...
غزل 106
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
اَر نِشَستُم وا رِگالِت ،.. گُل غَلَط کِردُم غَلَط
دل اَیَـر بَستُم به کالِت، گُل غَلَط کِردُم غَلَط
به ادامه مطلب بروید...
غزل 104
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان
شَونِه دُهـدی به پَلِت ، مَهنه نِشُندی مِنِه تیگ
بِه خُدا ؛ بَهـزِ تو نیدَک ، بِنی اَر پا مِنه لیگ
به ادامه مطلب بروید...
به ادامه مطلب بروید ...
به ادامه مطلب بروید ...
وا یـو که ؛ بی دلِ فَرهـاد ,مُدُم دَرگیـرِس
اَرمِـنـی دُهــدَرِ دِلـبَـــرد ، نَبیـدَک ویــرِس
جا نیـگِــرِه مِن جَعم , دوتـا نَشمـه ی هَمکُپ
اِز بَس که بَرِن رَشک به یَک سُهر کُنِن گُپ
قَهقَهه کَوگ اَر نَبو , زَرده نَیَرزِه هـیچ مُفت
تُن خُدا بِهلیـن بِگَـردِن پازِن و کـَل جُفت جُفت
ای دَوَر مِیسُِـمِ گُــل وابیـــه و فصلِ بُهار
وَختِسه زین بِکُنی , اسپِته بی مَریـــم وار
بَختُـم اَر یـار هِـده , رَخت ِ خَـوُم تـا بِزَنِه
سی دل سُهده ی مــا , خیـمه مِنِه سـا بِزَنِه
صُو سَحَر یام سَر ِ رَهت و نِشینُم تـا شُم
بِهل تــا هرچه اِخان حرف دِرارِن مَردُم
چی شِکــــــالی دل ِ مُــو هِی اِگُـروسه زِ وَرُم
ریـمِه هـــــــــرجــا بِکُنُـم نیـرِه خیـالِت زِ سَـرُم