دونگل کیـنه خدا , چَنـدی قشنگه پـَرَکـِس :
دونگــــُل کیــنه خــدا , چَنـــدی قشنگه پـَرَکـِس
بِس اِیــــا فیس ُکنه ، ای مو به قــُربوِن چـَکِـس
مَهنه ، وَختی کــــه پـَلا بــور گُــلُم یــا سَرِ تیس
میشِکـــالی کـــه کِمیــن کِــِردِه بـه پُشتِ دَفَـکِس
کُنـــج لـَو خالسه تـــا دیـــم ، گــُدُم لــُر نیــــدوم
ار کـــه شــاهِ دِلــُــمه پـاک نَبـــازُم بــه تَکِـس
وا وُریسـُـم کــــه سَـرِ مَنــدِنـِه مِــن مالُـــم نـی
داره جــــارُم اِزَنِـــه اَشــــرَفـــیــــایِ لَـچَـــکِس
هـــــار وابید و نفهمست زیلیـخــا , که به لَـک
سیــو تــــا کــــال هِـــدِه سِفـت اِچَسبه بــه لـَکِس
کم بِگوین : کـــارِ فَلَک وُرسرِ نظمه , کـو نظم؟
هـــر قَـمـــر گیـــز اِگــردِه مِنـه قــــاش فلکس
خَرِ مــــا بـال اَیـــَر داشـت اِرَهـــدوم تا عرش
تَش اِزِیــدُم بـــه قِـــرِ دامـــنِ حــور و مَلِــکِس
بِم اِگُــن: کُـرف نگو کُــر,که کُفــارت اِگِـرِت
یَشنُمِـس , نیــگــزه وا کُــرفِ مـــو وَللهِ کَکِس
دونگل dongol= دهان گل ( اصطلاحآ زیباروی)
کینه kine= چه کسی است
چندی chandi= چقدر
پرکس parakes= پرک او / پرک "زیورآلاتی به شکل مهره ریز که دختران عشایر به دماغ و گوش میزنند . خالک هم میگویند.
بس ایا bes eiya=به او می آید
فیس کنه fis kone=ناز کند
چکس chakes=چک او / قیچی کردن موهای جلو پیشانی را اصطالحآ چک می گویند .
مهنه mahne= می ماند , شباهت دارد
وختی vakhti= وقتی
پلا بور گلم pala bore golom= موهای بور گلم
یا سر تیس ya sare tis= می آید روی چشمش
میشکالی mishekali =شکارچی ای / میشکال = شکارچی
دفکس dafak= دفک اش / دفک چناهگاهی از تکه های پارچه های رنگی که شکارچی کبک پشت آن کمین می کند . و کبک به هوای این پارچه های رنگین که برایش جذابیت دارند در تیررس او قرار میگیرد
کنج لَو konje law=گوشه لب
خالسه khalese= خالش را
تا دیم ta dim= تا دیدم
گدُم لر نیدوم godom lor nidom= گفتم لر نیستم
ار که شاه دلمه ar ke shahe delome= اگر شاه دلم را
پاک نبازم به تکس pak nabazom be takes= به تمامی به تک او نبازم ( پاک = کلآ - به تمامی )
وا وریستم va voristom = باید برخیزم
که سر مندنه من مالم نی ke sare mandene men malom ni = که سر ماندن در خانه ام نیست
داره جارم ایزنه dare jarom eizane= دارد صدایم میزند
اشرفیای لچکس = اشرفی های لچک اش ( لچک = نیم کلاه زنانه که جلو آن سکه های اشرفی میدوختند و زنان و دختران ایل به سر می گذاشتند و پارچه توری شکل منجق دوزی شده ای بنام مینا به آن می آویختند .
هار وابید har vabid= هار گردید - هار شد
نفهمست nafahmest= نفهمید
زیلیخا zilikha تلفظ بختیاری زلیخا
که به لک ke be lak = که به شاخه
سیو siw= سیب
تا کال هده ta kal hede = تا کال و نارس هست
سفت ایچسبه seft eichasbe= سفت می چسبد
به لکس be lakes= به شاخه اش
کم بگوین kam begoyn= کم بگویید
ور سر نظمه vor sare nazm = بر روی نظم هست
هر قمر گیز ایگرده har ghamar giz eigarde= هر قمر گیج می گردد / می چرخد/
من قاش فلکس mene ghashe falakes= در قاش فلکی خودش / قاش = محلی که گوسفندان را برای استراحت در آنجا جمع می کنند و معمولن در کنار آن برکه آبی هست
ایر داشت ayar dasht= اگر داشت
اِرَهدوم تا عرش erahdom ta arsh= می رفتم تا عرش
تش اِزِیدُم tash ezeydom= آتش می زدم
به قرِحور be ghere hoor= به دامن حور
ملکس malakes= ملائکه اش
بم اِگُن کُرف نگو کُر bem egon korf nago kor = به من میگویند کفر نگو پسر
که کُفارت اِگِرِت ke kofarat egeret=که نکبتی تو را میگیرد
یشنُمِس yashnomes=می شناسمش
نیگزه وا کُرف مو ولله ککسnigaze va korfe mo vallah kakes = با کفر من والله ککش نمیگزد