بُرگَلِـت کِردی دَفَـک , تا کالَلِت کِـردِن کِمین :

بُـرگَلِـت کِـردی دَفَـک , تـا کـالَلِـت کِـردِن کِـمین

وا کَلَک, وا دُنگُـلیت , یک ایـلِنـه وَنـدی زِ دیـن

وارِگـــالِـت اَر نِشـینِـن ، اِز حِسـیـدی بُـغ کُـنِـن

سَـوگُـلِ رَشـتـال روس و دُنـگُـلِ مَهتـیگِ چین

اَر سکـنـدرخـان بـاوادی اِدیـدِت , هیـچ وَخـت

خُس کِـلـو نیکِــرد دَورِ چـالـه ی نـوش آفِـریـن

بِنیَـرُم هـرچــه بــه اُو زُلــــف کِـرِنجـت بیشتـر

بـاوَرُم ایبـو که سا هـم جون اِدیـن هـم ایبَرین

اَر کـــه نیبوهـه گُلُم , از نـــــاز و نَشمینیت کم

فیسِ کمتر کُن,کمی هم حال و روزُم هم بِوین

مر که نَشنیدی خُدابَس آخِرین حَرفِس چه بی 

ای بنـازوم هاشِق و مهشوقه ی کِل یَک  نشین

هر که چی شَهرو به عُمرِس تیرِ مِرزِنگاته خَرد

غم  نـداره , اَر  بِمَهنه اِنفـــــــرادی مِـــن اِویــن

 

بُرگَلِتborgalet = ابروهایت

دَفَک dafak= پارچه ی سفیدی که تکه های پارچه های رنگی  به آن دوخته می شود و در شکار کبک  آن  را جلو خود می گیرند  . کبک ها چون که عاشق رنگ های شاد هستند مجذوب آن شده و در تیررس شکارچی قرار می گیرند.

کالَلِت = چشمهای کالت

ایلِنِه eilene = ایل را

وَندی vandi= انداختی 

زِ دین ze din = از دنبال

اَر ar= اگر

سکندرخان باوادی = اسکندرخان بابادی

اِدیدِت edidet= می دیدت / تورا می دید

وخت = وقت

خُس khos = خودش / خود را 

کِلو kelo= دیوانه / مجنون

نیکِرد nikerd = نمی کرد

دَورِ چاله ی= دور اوجاقِ ( منظور بهون و مال کیخا پدر نوش آفرین ایگدرهست)

نوش آفرین = معشوقه ی اسکندرخان از طایفه ی ایگدر قشقایی

بِنیَرُم benyarom = می نگرم / نگاه می کنم

کِرِنج kerenj = مجعد

ایبو eibo= می شود

ایسا eisa= شما / شماها

اِدین edin = میدهید

ایبَرین eibarin / eiberin = می برید

نیبوهه nibohe= نمی شود

نَشمینیت nashminit = قشنگی ات

فیس = ناز

بِوین bevin = ببین

مَر که = مگر که

خُدابس = نام معشوقه ی عبدممد للری

آخرین حرفِس = آخرین حرفش 

چه بی = چه بود

هاشِق = عاشق

مهشوقه = معشوقه

کِل یَک kel yak = کنار هم ( کِل kel = کنار ) 

هر که چی شهرو - هر کس چون شهرو

تیر مرزنگاته خَرد = تیر مژه هایت را خورد

بمهنه = بماند

مِن اِوین = داخل اوین ( اوین = زندان معروف پایتخت)