دَور ,.. دَورِ تُنِـه اِی دُهــدَرِ کِـلـمِـن اَفـتَـو :
شنبه, ۲۶ آذر ۱۴۰۱، ۰۳:۱۰ ق.ظ
دَور ,.. دَورِ تُنِـه اِی دُهــدَرِ کِـلـمِـن اَفـتَـو
مِـردتَـر اِز تـو مُ نِـیدُم کـه بِـنِـه پا مِـنِه دَو
جاته وَنـدُم مِنِه دِل ، نَخشِته بَفـتُـم مِـنِه تی
پاته نـادُم گُـرِ سَـر ،.. نومِته دُهدُم رُهِه لَو
دی گُذَشـتَک که تُنه نِصمِه شُمارِن اِز مِرد
دی گُـذَشـتَـک بِکُـنِـن قــام تُـنـه مِن کِـرُکَـو
شیـرِ ئی بیشـه تُنـی ، خِفـتِ پَلاتـه بِگُـشـا
بَلکُـم ئی ایـلِ بـه خَو رَهـده بِپِهـرِن اِز خَو
هَفتسَر دیوِنِه وا هَفت سَرس کُفت به سَنگ
وَرنـه بی بِشتِ مُـدُم ، نی بَـرِه ضَحاکِـنه اَو
چَرخ جهرِسـتَک و دُنیـا تُـمِ آلِـشـت گِـرهد
ایل مِن فِرگ یُنِن ، ..جَـنگ کُـنِن وا بِـرنَـو
کــاوِه ای وا کـه جِلَـودار فِـریــدون بـو تـا
روز ، زورِس بِکُـنِه خَرجِ هُلُک دادِنه شَو
تا دَرَفـشِ مو هِـدِه کلمِـن تـو ، دیـر نیـیَک
نـور وُرگَـردِه بـه جَمجــاهِ فِرِیدُوو اِز نَـو
دَور , دَورِ تُنِه = دور , دور توست
اِی دُهــدَرِ کِلـمِـن اَفتَـو = ای دختر آفتاب گیسو
مِـردتَـر اِز تـو مُ نِـیدُم = از تو مردتر ندیده ام
کـه بِـنِـه پا مِـنِه دَو = که پا به میدان بگذارد
جاته وَنـدُم مِنِه دِل= جای تو را در دلم انداخته ام
نَخشِته بَفتُـم مِنِه تی = نقش تو را در چشمم بافته ام
پاته نـادُم گُـرِ سَـر= پایت را روی سرم گذاشته ام
نومِـته دُهدُم رُهِه لَو= نامت را روی لبم دوخته ام
دی گُـذَشـتَـک که تُنه= دیگر گذشته است که تو را
نِصمِه شُمارِن اِز مِرد = نصف یک مرد به حساب بیاورند
دی گُـذَشـتَـک بِکُـنِـن قــام تُـنـه= دیگر گذشته است که تو را پنهان بکنند
مِن کِـرُکَـو = توی سوراخ
شیـرِ ئی بیشـه تُنـی= شیر این بیشه تو هستی
خِفـتِ پَلاتـه بِگُـشـا= گِره موهایت را باز کن
بَلـکُـم = شاید که
ئی ایـلِ بـه خَو رَهـده= این ایل به خواب رفته
بِپِهـرِن اِز خَو= از خواب بپرند
هَفتسَر دیوِنِه وا = دیو هفت سر را باید
هَفت سَرس کُفت به سَنگ = هفت سرش را به سنگ کوبید
وَرنـه بی بِشتِ مُـدُم = وگرنه بدون بارش مداوم
نی بَـرِه ضَحاکِـنه اَو= ضحاک را آب نمی برد
چَـرخ جَهرِسـتَک و= چرخ چرخید و
دُنیـا تُـمِ آلِـشـت گِـرهد = دنیا طعم تغییر را چشید
ایل مِن فِــرگ یُنِن= ایل در این فکر هست که
جَـنـگ کُـنِن وا بِـرنَـو= با برنو جنگ کنند ( منظور این است که زمان جنگ کردن با برنو گذشته است . امروز با تدبیر باید به جنگ جهل و خرافه رفت )
کــاوِه ای وا کـه= کاوه ای باید که
جِـلَــودار فِـریــدون بـو تـا = پیش قراول فریدون باشد تا
روز ، زورِس بِکُـنِه = روز زورش را بکند
خَرجِ هُلُک دادِنه شَو = صرف هُل دادن شب
تـا دَرَفشِ مو هِـدِه کلمِـن تـو= تا موهای تو درفش من است ( درفش = پیشبند چرمین کاوه که اولیت پرچم قیام ایرانیان محسوب می شود )
دیــر نییَک = چندان دیر نیست
نـور وُرگَـــردِه= نور برگردد
بـه جَمـجــاهِ فِرِیدُوواِز نَـو = از نو به جمجاه فریدون( فریدون از دومان جمشید )