بُم گُـدَک خـام بِرُم ، .. بِس مُو گُـدُم وابـاتُم :

بُم گُـدَک خـام بِرُم ، .. بِس مُو گُـدُم وابـاتُم
گُـد مَیَر تو چِنُمـی ؟ بِس مُو گُدُم : هُمسـاتُم

بُم گُـدَک، کُر زِ کو مالی؟ گُدُمِس: مالِ بَـفا
بُم گُـدَک چـه !؟ گُـدُمس چاکرِ شَهرو زاتُم

بُم گُـدَک، رَو جَغَلِـه، .. لیـش نَکُن دُنیـامِه
بِس گُـدُم ، .. سَختتِـه بِشکـاری هَمه دُنیاتُم

بُم گُـدَک ؛ نیرَسِه دستُم  به سَرِ لِشگِ کُنار
بِس گُـدُم ،..  وا که بِنـی پاتِـه سَرِ کُلمـاتُم

بُم گُـدَک ، گُرگ مِنِه بیشه ی مِرزنگـامِه
بِس گُـدُم،.. آخ که چِقَد لیوِه ی مِرزِنگـاتُم

بُم گُـدَک، آل بِبَرات، بِس مُو گُدُم آل خُتی
وامُنـی گُـد ! گُدُمس : هـا پَ نَ پَ وا داتُم

بُم گُدَک ، وابِبریم؟گُم به کُجِه؟ گُد سَرِشاه
بِس گُدُم ، اَمر بِکُن، چی لَچِه ای وَر پاتُم

بُم گُدَک = بهم گفت که

خام بِرُم = میخواهم بروم

بِس مو گُدُم = بهش من گفتم

واباتُم = همراهت هستم

گُد مَیَر تو چِنُمی = گفت مگر تو چه نسبتی با من داری

هُمساتُم = همسایه ات هستم

کُر = پسر

زِ کو مالی = از کدام خانه ای

گُدُمِِس = گفتمش

مال بفا = خانه ی وفا

بُم گُدَک چه = بهم گفت چی ؟!!

شهرو زاتُم = شهرو زاد توام

رَو جَغَلِه = برو پسر

لیش نکن = زشت نکن

دُنیامِه = دنیای مرا

سختته = سختت هست

بِشکاری = آشکار کنی

همه دُنیاتُم = همه ی دنیای تو هستم

نیرسه = نمی رسد

لَِشکه کُنار =- شاخه ی کُنار

وا که بِنی = باید که بگذاری

پاته = پایت را

سرِ کُلماتُم = روی گردنم

گُرگ مِنه بیشه ی مِرزنگامه = گرگ داخل بیشه ی مژگانم هست

لیوه ی مرزنگاتُم = دیوانه ی مژگان تو هستم

آل بّبَرات = آل تو را ببرد

آل خُتی = آل خودت هستی

وامُنی گُد = گفت با منی

گُدُمِس = گفتمش

ها پَ نهَ پَ وا داتُم = بله پَ نَ پَ با مادرت هستم

وا بّبریم = باید ببریم

گُم به کُجِه = گفتم به کجا

گُد سَرِ شاه = گفت به سر شاه ( سرشاه نام یک امامزاده هست در لالی خوزستان )

چی لَچه ای = مانند کفش کهنه ای

وَر پاتُم = ور پایت هستم