بشکَنه پام اَیَر بی تو بِنُم پا به بهشت :

بشکَــنه پـام اَیَــــر بی تو بِنُــــم پا بـه بهشت
وا بِمیــرُم سَــرُم اَر بی تـو بِنُــــم سَر بالِشت

سی دلِ صــورت اسـپـیـد و تـیـا کــال ِ تُـنِـه
تِی تَشِ عشـق مو اَر ریـس سـیاهه اَنگِـشت

نیـره یـاد ِ تـو ز ِ ویـرُم کـه خـــدا روز ازل
خاکِ مُن وا اَوِه عِشق ِتو به یَک زِید و سرشت

خـالَـکِ نُفتِـت و بُـرگ ِ خَلِت و کِـلمِـن ِ میت
سـی دُوَرگَــل هَوَسِ  فیس فروهـدِن  نَهلِـشت

فیـل از لشکر موریــــز نــــداره تـی تَــرس
ایـگُـروسِــه  ز ِ وَر ِ دالِ چُغاخور بِنـگِـشت

اَورِنِـه هَــرچِـــه بِمُـژنــی بــه مِنِس نید اَوی
هُشـک وابیــدِه قـنـاتــا و اَوی نی سَر ِ کِشت

مــا اَیَـــر غــرق ِ گُنــاهیــم و خُـدا لَج کِرده

لااَقَـل کـاش بـه جــا بِشت , بِفِشنـه لِبگِـشت 

بَعـد ِ "شَهرو" به غــزل لَو نَکُنِـه واز کـسی
مَر گُلی مَنـدِه کـه پـاسِـه بِـکَنِـن وا پـازِشـت

اَیَر = اگر
بِنُم = بگذارم
وا بِمیرُم = باید بمیرم
اَر = اگر
بالِشت = بالش
سی = برای
اسپید = سفید
تیا = چشمها
کال = سبز ( تیا کال = چشمهایی که رنگ متفاوت از معمول دارند مثل سبز , آبی و ..)
طِی = پیش ِ - کنار ِ - پهلوی ِ
تَش =آتش
ریس = رویش
انگِشت = زغال
نیره = نمی رود
ویرُم = یادم
خاک مون = خاک مرا
اَوِه = آب ِ
به یَک زِید= بهم زد , مخلوط کرد
خالَک = خالک زیور آلاتی است که به پره ی دماغ ( نُفت )نصب می کنند . از جنس نقره یا طلا
نُفتِت = دماغت
بُرگ ِ خَلِت = ابروی خمیده ات ( بُرگ = ابرو - خَل = خمیده )
کلمِنِ میت = خرمن مو . به انبوه موهای پرپشت زنان می گویند کلمن
فروهدِن = فروختن
سی دُوَرگَل = برای دخترها
نَهلِشت = نگذاشت
موریز = موریانه
تی تَرس = چشم ترس 
ایگُروسِه = می گریزد
وَرِه = برابر ِ - مقابل ِ
دال چغاخور= عقاب چغاخور
بنگِشت = گُنجشک
اَورِنِه = ابر را
ار که بِمُژنی = اگر که چنگ بزنی
به مِنِس = داخلش
نید اَوی = آبی نیست
هُشک = خُشک
وابیده = شده است 
قناتا = قنات ها
کِشت = حاصل - مزرعه 
بِفِشنه = بفرستد
به جا بِشت = به جای باران 

لِبگِشت = نسیم
لَو = لب
واز = باز
مَر = مگر
مَنده = مانده است
که پاسِه = که پایش را
پازِشت = ابزاری که در فصل بهار برای چیدن علف های کوهی از آن استفاده می کنند

معنی ابیات :

1- پایم بشکند اگر بدون تو پا به بهشت بگذارم / باید بمیرم اگر سرم را بدون تو بر سر بالش بگذارم
2- برای روی سفید و چشمهای کال تو است / اگر در برابر آتش عشق من روی زغال سیاه است
3- یاد تو از خاطرم نمی رود که خداوند در روز ازل / خاک مرا با آب عشق تو خمیر کرد و ورز داد 
4- خالک دماغ تو و ابروی خمیده ات و موهای پرپشتت / فرصت عشوه فروختن برای دخترها نگذاشته است
5- فیل چشم ترسی از لشکر موریانه ندارد / هزارتا گنجشک از برابر عقاب می گریزد
6- ابر را هرچه چنگ بزنی داخلش آبی نیست / قنات ها خشک شده اند و آبی بر سر کشت نیست
7-ما اگر غرق گناه هستیم و خداوند لج کرده است / برای دل لاله ی وحشی چرا باران نمی بارد
8- بعد از شهرو کسی لب به غزل( غزل لری ) باز نخواهد کرد / مگر گلی مانده است که پای آن را با پازشت بکنند