پیت تا وَسته به کار دل مُو چی زُلفِت :

پیت تا وَسته به کـار دل مُو ،.. چی زُلفِت

لِر اِیارُم مِنه خُم ، خین به دِلُم چی مَژنون

کاش ،..بالی به  مُلُم بی که چونو دالِ کلار

سام ئی وَست ،.. سَرِ دَره ی عشقِ  ناغون

مَر که لبگشتِ کَشه گیوِسه وَرپا ،.. بگو بِت

خورزُمارُم  غَمِته ، .. ویرِ  گُلِت ، خورزامون

دام تــــا حالُــمه دی ,  رَه گُلِ ختمی دَم کِرد
بِس گُـدُم ؛  دا , به دَوا عشق نگــرده درمون

بِم گُــدَک ؛ گــوش  بِگر ,  زَهـرِ  هلاهل داره
آرمــون خــــاستِن  اِز  ممــلِکَتِ  بی قـــانون

۱- تا که گره به کار دل من افتاده است مثل گره ای که به زلف تو است / مثل مجنون خون به دل هستم و در رختخوابم بی قراری می کنم .
۲- تا مادرم حال مرا دید آویشن را دم کرد و آورد / به او گفتم : ای مادر ؛ عشق به دوا درمان نمی شود
۳- به من جواب داد : گوش بگیر که آرمان خواستن از مملکتی که در آن قانون نیست زهر هلاهل در پی دارد ...