ای خُـدا مِـن کِلمِنِت , ایـقَد نَگِـر اَهتَـو ز ِ مُو :

اِی خُـدا مِـن کِلمِنِت , ایـقَد نَگِـر اَهتَـو ز ِ مُو
هیچ هوشِت هِد گِرهدی چند وَخته خَو ز ِ مُو

روزگـارِت اِز بُـلنــدی ، .. جورِِ شَوگــــــار ِ مُنه
بَخـتِ نَحسُم بیــن , گُروسِه دائمآ افتَـو ز ِ مُو

کِی اِبـوهه مست وابـوم اِز شَراو ِ او لَـوِات
مَر چه زُِم دیـدی گِرِهدی مَستی او لَو ز ِ مُو

وا خِیـالِت عِشق بــازی ایـکُنُـم شُم تـــا سَحَر
کـاشــکی قِیچی نَوابــو گُــوگـِـریِ شَو ز ِ مُو

وا دِلِس اِز بَـرد بـوهه هر که کَوگِن ایـکُشِه
کَوگ هم سُهدِه دِل ِ, ای کُر بِگِر  بِرنَـو ز ِ مُو

۱- ای خدا توی گیسوانت جای بگیرد . اینقدر بهانه از من نگیر . آیا هیچ حواست هست چند وقت هست که خواب را از من گرفته ای .
۲- روزگار تو از بلندی مثل شبهای من است . بخت من را ببین که دائمآ آفتاب از من می گریزد.
۳- آیا کِی می شود که از شراب آن لبت مست شوم . مگر از من چه دیدی که مستی آن لب ها را از من گرفته ای .
۴- با خیالت هر شب تا به سحر عشقبازی می کنم . ای کاش برادری شب با من قیچی نشود .
۵- باید دلش از سنگ باشد هرکس کبک را می کشد . کبک هم سوخته دل هست . ای پسر برنو ( تفنگ برنو ) را از من بگیر ...

معنی برخی از لغات :

ای خُـــدا مِـن کِلمِنِت = این عبارت را در هنگام خشم بکار می برند . بختیاری ها با اینکه قلب پاکی دارند ولی در کفرگویی مشهورند . اگرچه وظیفه ی یک شاعر ثبت تمام داشته های قومی خود هست با این وجود کفرگویی های آنها را من که شاعر هستم هم جرات نمی کنم در شعر استفاده کنم چرا که همه ی خلق الله برسرم خواهند ریخت و کتک مفصلی خواهم خورد. 
کلمن kelmen = گیسو
نگر nager = نگیر
اهتو ahtaw = بهانه
شوگار shawgar = شبگار ( بختیاری ها علاوه بر روزگار از شبگار هم استفاده می کنند . و معنی شوگار یا همان شبگار شامل تمام شب ها می شود )
گروسه gorose = می گریزد
ایبو ibo - ابو ebo - بوهه bohe - بو bo = می شود ( تمام موارد فوق همین معنی می شود را میدهد )
وابوم vabom = بشوم
مر mar = مگر
زم zem = از من ( در فارسی گفتاری رایج میگوییم ازم )
گرهدی gerehdi = گرفتی
خو khaw = خواب
گوگری gowgeri = برادری / تلفظ گاف در این واژه با تلفظ فارسی آن فرق دارد . در گویش بختیاری قاف و گاف تلفظ خاصی دارند که فقط یک بختیاری می تواند آن را خوب تلفظ کند . چون حرفی برای ادای ان نداریم به ناچار از گاف استفاده می کنیم .
برد bard = سنگ
سُهیهsohye = سوخته ( بصورت سُهدِه sohde هم تلفظ می شود )
کر kor = پسر