تُـن ، خُدا تـا آفِریدِت مَسـت بی، مُن مَنگ و گیز :
پنجشنبه, ۸ مهر ۱۴۰۰، ۰۲:۴۸ ق.ظ
تُـن، خُدا تـا آفِریدِت مَسـت بی، مُن مَنگ و گیز
خـاکِ مُـن وا درد شِشنی، خاکِ تُن وا ناز و نیز
اِز فَلـک ، .. نومیـد نیدُم ، اَر سَرِ لـج وَستـه وام
بی زیلیخـا ،.. ایسُفـی مِن مصر نیوابی عزیز
جورِ اسکنــدر ، .. گِمونُم لاله ی سَر وَنده زیر
حَسرَتِ نوش آفِــرینی،.. داره مِن ویرِس هِنـیز
یون که گُـن ؛ کوروش گِرِهدی چار کُنجِ عالَمِن
وا « مَرامِ گُوگِری » بیدَک ، نه وا شُمشیر تیز
کُر ؛ زِ گِرجُم کِردِنِ ضَحاک ،.. تی تَرسِت نِبو
ری بـه وارِ آ فِـریدون ، پات اَیَــر وُرداشت خیز
تـا نَوابیـدُم هَلاکِت، نَشمِه ی تی کـال ، زی
زو شَلَمــزاری شَراوِت ، مِن جُـمِ ، شَهرو بِریز
هُمـدُرنـگُــم اَر نَبیـدَک کَهخُـیـایِ دِل ، .. نِبـی
هیـچ بیتُـم پـاک پُـرچ و هیـچِ حَـرفُـم تَـر تِمیز
تُن = تورا
گیز= گیج
مُن = مرا
شِشنی= ورز داد
نیدُم = نیستم
اَر = اگر
وَسته = افتاده است
وام = با من
زیلیخا = زُلیخا
ایسُف = یوسف
مِن مصر = داخل مصر
نیوابیnivabi = نمی شُد
جورِ اسکندر = مثل اسکندر
گِِمونُم = به گمانم
وَنده = انداخته
سر وَنده زیر = سر انداخته به زیر
ویرِس = خیالش
هنیز = هنوز
یون که گُن = این که میگویند
گِرهدی = گرفتی
وا مرامِ= با مرام ِ
گُووگِری = برادری
بیدَک = بوده است
نه وا = نه با
شُمشیر = شمشیر
کُر = ای پسر
زِ = از
گِرجُم کِردِنه = پرخاشگری کردنه
تی تَرسُت نَبو = پشم ترس ات نباشد ( یعنی باک نداشته باش )
ری به وارِ = رو به مکانِ
پات = یایت
اَیَر = اگر
وُرداشت = برداشت
وُرداشت خیز = خیز برداشت
تا نوابیدُم = تا نشده ام
نشمه = زیبارو
نَشمه ی تی کال = زیباروی چشم کال
زی = زود
زو = از آن
شلمزاری شراوِت = شراب شلمزاری ات ( شلمزار شهری در شهرستان کیار استان چهارمحال و بختیاری که همراه با گهرو از مناطق تاکستان خیز استان هستند )
مِن = داخل
مِن جُمِ شهرو = داخلِ جام ِ شهرو
هُمدُرُنگُم = همراهم
اَر نِبیدَک = اگر که نبود
کَهخُیایِ دل = کدخدای دل
نِبی = نبود
هیچ بیتُم = هیچکدام از بیت هایم