غزل شماره ۱۴۷
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
وا گُــلازه تـا کُـنـی ، لِشـکِ پَـلاتـه ، وازتَـر
کافَر کالِت به چَشمُم بو ، زِ قَبلِس ، نـازتَـر
به ادامه مطلب بروید ...
- ۰ نظر
- ۱۳ فروردين ۰۴ ، ۱۳:۱۶
غزل شماره ۱۴۷
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
وا گُــلازه تـا کُـنـی ، لِشـکِ پَـلاتـه ، وازتَـر
کافَر کالِت به چَشمُم بو ، زِ قَبلِس ، نـازتَـر
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۶
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
اِدُوی گُل، مِنِه چَن تیره وُ تَش ، تَش وَنـدی
تـالِـته گَـردِنِ چَن تـا دِلِ سَرکَـش ، .. وَنـدی
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۵
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
سَولِ تی کالُم ، خُدایـا ، بـاز نا پـا مِن خَوُم
تا سَحَر بی دُنگُلم ، تَشریف فَرما مِن خَوُم
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۴
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
همه دُنیــا بـه جِلَو پیش اِرِن ، مــا واپُشـت
هُکه چیزی به کَفِس داره ، تَرِه وا کُنه مُشت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 143
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
کاشکی بیم و به شیرین اِگُدُم ای سر مَست
دُنگُلی نی به مَچَل کِردِنـه فَـرهــاد اِز قَست
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 142
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۱
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
غَمِس هم بی خیالُم نی،مُ بالُم نی، مُ بالُم نی
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۴۰
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
کم بِگو؛ پیشِز مو سَولی،جورِ مو نَشمین نَبی
کم بِگو؛ پیشِز مو، بُرگی،تِشنهءِ شَوخین نَبی
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 139
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
ریزِه نـازِت ری زِمین ، .. تا بُرقِته واز ایکُنی
زیرچَشمی ، گُل بِگو ؛ .. کینه وَراَنداز ایکُنی
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 138
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
مَرزِه مِرزِنگِ کو مالی دُر،که دَردِت هِد، دَوا
وا یو که مِـروا گُـدی بِم ؛ نـاز داری ، مَرحَوا
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 137
وزن/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
سَرِی ، غوزی وَنه اِز سَر، که وا بَرد آشنا وابو
کسی دَرمون کُنِه دَردِت،که وا دَرد آشنا وابو
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۳۶
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
چی کـَلِ کِینو ، اَیَـرچه اِز وَرِ مــا دل گُـرُهد
مِن سَرِ مـا نـی هَــوایِ حـورَلِ پَـل بـور لُـهد
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۳۵
وزن/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
خُم دُوُم گُل ، که پَلِت ، بـارتِ تَـرالِ تَــنِته
کِل بِکَش کِل،که نِشُوو دی به همه هَلکَنِته
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 134
وزن/ مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
پِیجـورِ دِلی بو ، کـه دِلِـس تَنـگِ اِبو سیت
دی تِشنه لَوی، چَشمه ی کُهرَنگ اِبو سیت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 133
وزن/ مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
تـو سَـوگُـلِ رومـی و مُنُـم خُسرَوِ پَـرویـز
سَـر هـیـزِ تـو وابیـدُمـه وا روم گَـلاویــز
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 132
تا هِمیشه خاک ،.. چی زیلویِ زیـرِ پات ، نید
بو لَهافِ ریت ؛ وَختی ،.. دی به دُنیا جات نید
به ادامه ی مطلب بروید ..
غزل شماره 131
رَنگِ اِقبالِ کَجُم ، چی گُلِ حَسرَت، زَرده
خَنده یِ کُنجِ لَوُم هَم ؛ مَرَقِس ، اِز دَرده
به ادامه ی مطلب بروید ..
غزل شماره 130
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
سَوگُــلِ سَوزیـنه پوشُم ، دُنگُــلِ رَشتـال تی
تا که دی مَندیرِسُم زی بُرقِسه،وَندَک به ری
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۹
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
مَـرزِه جُلجا وَند، مِن واری که جایِ پات داشت
مَه سُراغِت زِم گِرِهدَک، مات مَندُم چات داشت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۸
وزن/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
نَشمه چَشمِ اَرمِنی ، وَختی که نی جویا دِلِس
سیچه وا فَرهـاد بو ، در بَندِ ئی دُنیا ، دِلِس
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره : ۱۲۷
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
وا مَشـک بِیـاریـن زِ شَلَـمــزار ، شَــراوُم
بَلکُـم ، کُنُـم آبــاد , مو ئـی حـالِ خَـراوُم
غزل شماره : ۱۲۶
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
مَهـتــاو غَلـَـط کِـرده ، بِخــا کَل بِـوَنـه بـات
نـازِس نَکَـشُم ؛ اَفـتَـو اَیَـر خـا ، بِـدِرا جـات
غزل شماره ۱۲۵
نَشمِه ی ایل بِگو ، بــاز چِــته ، .. پُف کِردی
ری گِـرِهدی زِ مو وُ ، وا هَمه،..تارُف کِردی
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۳
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
وَختی اِکُنی گُل سَرِ شُـم ، بَنـدِ لَچَک واز
تـا دَسـت بِجُمـنی ، زَنـه اَفـتَو گُـرِ تـاراز
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۳
اِز هُکِه ؛ هرگز نَکِـرده لا کِتاوی ، کَند و کاو
دی نَـوا زِس خاسـت تا وا فلسفـه وابـو مُجـاو
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۲
نَمنـده گُل به سَـرُم دی ، هَـوایِ رَهدِنِه باغ
بیــا کـه شَــرط بِبَنـدیـم و بِشکَنیم ، جَنــاغ
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره 121
وِیدِنِت مَحشر به پا کِ ، رَهدِنِت کولاک کِرد
رَهدی و وُرکَـند بـای و نَخشِ پاته پاک کِرد
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره ۱۲۰
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
تـا بـه کِـی وا هُـمـدُرُنـگِ عِــدّه ای رَمّــال بـوم
کـــاوِه آئیـنُــم ؛ نَـخــا زِم ، خــادِمِ دَجّـال بـوم
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 119
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
هرکه دُشمِن شادکُن بو, خیشُ قومِس گُم کُنه
کاش ، هـر کی روزِسه وا هُمـدُرُنگِس شُم کُنه
به ادامه ی مطلب بروید ...
دوزِ دَردم ، بالاست
تَبِ صَبرم سَرریز
مانده تا هر کلمه ، کاوه شَوَد.
...
به ادامه مطلب بروید...
غزل شماره ۱۱۸
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
دینِن به جِلَو وَندِن و رَو کِـن بـه قِیقـاج
جَمجـاهِ فِـــریـدونِ یَجـــا دان به تـــاراج
غزل شماره 117
وزن / فغلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
تـا بیــاره بـه بُهونِـس ، مَهِه کِیخـایِ شَوُم
سَـر بـه بالِشـت نَنُـم گُل ، حَرُمُم بـای خَوُم
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره 116
وزن / مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بُنـگِ لَچَک رِیالِـت ، چی کَـم نَـداشت اِز دَف
تـا دیمِـت اِی خُدا تُـم ، قــرآن نَنــام ری رَف
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 115
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
سَوگُــلِ ایلی و داری وا گُلازِت، نِشت و ناز
پَهــن کِـرده ایـلِ بـاوادی به سَمتِت جـانِمـاز
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 114
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
دالِ بُـرگات گُـلم ، کِـرده شِکـارُم ، آرُم
کَوگِ چَکنیـده پَـرُم , هـیـچ نـدارُم آرُم
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 113
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
مَـر ، ریـش گِـــرَو نـامِه کِــلِ درد بِشـینُم
تـا کِــی مِــنِه ئی وارِ غَمُــم، دَرد بِچینُــم
به ادامه مطلب بوید ...
غزل شماره 112
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قَستِ جونوم ایکُنی ؛ وا بُرگ ، گادین کِردِنِت
تَش به تِشنیم ایوَنی؛ وا زُلف، پُر چین کِردِنِت
به ادامه مطلب بروید ...
غزل شماره 111
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
بَس که لَونِه کُهد آ فَرهاد و عِشقِس قـام کِرد
دُنگُـلِ تـی هـارِسه ؛خُسرَو به وَعده ، رام کِرد
به ادامه ی مطلب بروید ...
غزل شماره 110
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلان
اَر ( کَـلومِ نَشمـه ی زَرتُشت) بوهِت پیشواز
مِن دِلِت؛ هِد تا هِمیشه ، معرفت تیگِس بِلاز
غزل 109
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
تـا کـَوگ کُنــه رَهـدِنِـته سِیل ، اِبــو مَست
مَه تا نِیَرِت، مَهوِت اِبو، گَم زَنِه ری شَست
غزل 108
وزن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلان
وا نِـشتِ زُلـف , گَـشتُـم و مـارِن بَهونه کِرد
مِرنیـد , مَـرتِ جونــوم و کــارِن بَهونه کِرد
به ادامه مطلب بروید...
غزل 107
وزن / مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
دلـی بـه ایـــل نَمَـنـدِه ، نَـبـو دُچــــارِ پَلِت
مَـیَـر خُـدا بِـدِرارِه ؛ سَـری زِ کـــارِ پَلِت
به ادامه مطلب بروید...
غزل 106
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
اَر نِشَستُم وا رِگالِت ،.. گُل غَلَط کِردُم غَلَط
دل اَیَـر بَستُم به کالِت، گُل غَلَط کِردُم غَلَط
به ادامه مطلب بروید...
غزل 105
وزن / مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
خُـم خـاستُـم گُـلُـم کــه زِ دُنیـــا ، اَزَو بِرُم
زی کُهـنه وارگَـه ، بـه یکـی وارِ نَـو بِرُم
به ادامه مطلب بروید...
غزل 104
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان
شَونِه دُهـدی به پَلِت ، مَهنه نِشُندی مِنِه تیگ
بِه خُدا ؛ بَهـزِ تو نیدَک ، بِنی اَر پا مِنه لیگ
به ادامه مطلب بروید...
غزل 103
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
تُـم نَـــداره بـه خـُـدا ، لِــذَتِ دُنیــا بی پیل
پیل اَیَـر بـوهِـه هِدی وا هَمــه دُنیــا فامیل
به ادامه مطلب بروید...
غزل 102
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
گَرت لیله وابی و وُرکَند ویرِت ، مِن سَرُم
کَوگِ سُوزو بی دِلُـم ، چَکنید مَندیرِت پَرُم
به ادامه مطلب بروید...
غزل 101
وزن / مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل
بالِشتِ سَری بو،که سَرِس دَرد کُنه سیت
اَر مَـنـدِه ی رَه بـوی ، عَقَبگــرد کُنه سیت
به ادامه مطلب بروید...
غزل 100
وزن / فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
کُفِـرِ دیندارون خُدا اِز کُفـرِ ما ، سِنگین تره
کَهخُیـایِ فَـهـمِ خُـس وابـی هُکـه بی دین تره
غزل 99
وزن / فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
اَر بِگَـردِن هَمــه دُنیـانه ،.. نَجـورِن آیُــم
وَسته دَو دَستِ یِ مُستی لَچَرِ وا تِـل و کُم
به ادامه مطلب بروید...
کـافَـرِ کـالِـت ، هَشـارِه دارِه گُـل وا کـی کُنه
دُنگُـلی جـورِ تـو حیفِ زیــرِ مِـینا ، می کُنه
به ادامه مطلب بروید...
به ادامه مطلب بروید ...
به ادامه مطلب بروید ...
به ادامه مطلب بروید ...
رُ لَـوُم مَـنـده یِه حَـرفـی ، زِ وَرِ دُوو گَفتَر
کُـرَوی ری دِلُــمه ، اِز تُــلِ اَوغُـوو گَفتَر
به خُـدا ، نیـد ثـَوابـی به حِسـاوِت به بِهشت
حور و غُلمان بِخُدا نی به رِکاوِت به بِهشت
وا یـو که ؛ بی دلِ فَرهـاد ,مُدُم دَرگیـرِس
اَرمِـنـی دُهــدَرِ دِلـبَـــرد ، نَبیـدَک ویــرِس
جا نیـگِــرِه مِن جَعم , دوتـا نَشمـه ی هَمکُپ
اِز بَس که بَرِن رَشک به یَک سُهر کُنِن گُپ
روید از کِتفِ قفس ها ، بال ها
خُشک شُد در سینه ترسِ کبک ها از دال ها
لَذّتِ دائم ندارد کامخواری از فِساد
شب ؛ چو گیرد اوج ، گردد پا به ماهِ بامداد
...
به ادامه مطلب بروید