مِینـا به لَچَک تا که کُنی سیـزِن و سِنجاخ :
دوشنبه, ۲۹ آبان ۱۴۰۲، ۰۶:۰۲ ق.ظ
مِینـا به لَچَک تا که کُنی سیـزِن و سِنجاخ
تُـرنـاتـه نَکُـن مـار و نَکُـن بُرگِـتـه گُستاخ
خینُـم بـه گِـلینُـم بِکُـنی ، کِـر نَکُــنُم تیـگ
مَر ، نـا به دِلُـم مَـنـدِه که وا نـالـه کُـنُم آخ
خالِت، عَـرَوی جار اِزَنِـه؛ ( اَهرُبُ مِنی )
کالِ تو به تُرکی اِگو بُم (سَن مَنه گَل باخ)
اَر شُل بِرِه مِن کار ، عَلَفـچَر اِدِه اِز دَست
ایلـی کـه به وَختِـس نَکُـنه کـوچ به ایـلاخ
تـالِت ، دِلُمه زور بِـگِـر کِــرد و نَـدونِست
دَه شـاهد و چِـل بَلـگ سَنَـد دارُم و بُنچاخ
حـالِ خوشِ مَـژنــونِ تُـنِـه فَـهـم نَکِــردَک
نـه شِیـخ مِـنه کـعبه وُ نـه شـــاه مِـنه کـاخ
دونـی ، زِ چه دلـبَسته ی مَهتیگِ تو وابیم
شیرین تـَر اِیـاهِـه به نَظـر سیوِ گُـرِ شـاخ
بیت اول:
تا مینا را به لچک سوزن و سنجاق می کنی , مویت را مار و ابرویت را گستاخ نکن
توضیحات:
تُرنات .. تُرنه هایت .. به موی تاب داده شده دو سمت صورت تُرنه میگویند .
بیت دوم :
اگر خونم را به دامنم بریزی , چین به پیشانی نخواهم انداخت , مگر به دلم نایی مانده که همراه با ناله , آخ سر بدهم .
بیت سوم :
خال تو به زبان عربی صدایم میزند از من فرار کن و چشم کال تو به تُرکی به من میگوید بیا مرا تماشا کن
توضیحات
اَهـرُبُ مِنی / عربی = از من فرار کن
کالِت = چشم کال تو ( کال استعاره برای چشم هایی ست که رنگ آبی یا سبز و .. دارند . یعنی چشمی که رنگش هنوز کال و نارس هست )
سَن مَنه گَل باخ / تُرکی = بیا منو تماشا کن
بیت چهارم :
ایلی که به وقتش به ییلاق کوچ نکند , اگر شُل تویِ کار برود مرتع را از دست خواهد داد
بیت پنجم :
تار زلفت دلم را تصاحب کرد و نمیدانست که دل من ده شاهد و چهل برگ سند و بنچاق دارد
توضیحات :
زوربِگِر = تصاحب کردن , با زور گرفتن
بیت ششم :
نه شیخ در کعبه و نه شاه در کاخ , حال خوش مجنون تو را نتوانست درک بکند
بیت هفتم :
میدانی به چه خاطر علاقمند به ماه پیشانی تو شده ام, برای اینکه سیب نوکِ شاخه شیرین تر به نظر می رسد
