دونگُلِ کینه خُدا ،! جورِ کَدِس، ریواس نید :

دونگُــلِ کینـه خُـدا ..! جـورِ  کَدِس، ریواس  نید
خـالَکــی نُفتِـس نبستـه ، پیچَکـی  مِـن پـاس نید

تیــخِ اَفتَـوو  اِز کو سَمتی زِیـد ، گُـل زِیـدِه  بِـدَر
وَهـلـه ی  دل بَسـتِنه , وَخـتی گُلُـم ، وا داس نید

بــالِ رو دیمِس نِشسته ، دل گُـدَک ؛ جَل با بِجُم
وَختِـسه ریسـه ببـوسی ، گُم مَجــال و جـاس نید

بُنگ بَـردِ« بیستونِن » گوش کِم  ، فرهـاد  گُـد
بی ستیـن با ،  هـر بُهونی که  گُلِی هُمساس نید

گُل گُدَک؛ شَهرو تو اِز شِیخوون نَداری هیچ کَم
بِس گُدُم ؛ گُل یون نگو،شَهرو چونو نَسناس نید

نافِِ هـر کینه بُریـدِن  وا  دُرو ، وابیــد  شیخ 
مِن کُمِه تی گُسنه ی شیخَل،رووینی  راس نید

گُل گُدَک ؛ شَهرو ، زِ شُولیزِت دِرآ ، تا یَشنِنت
بِس گُدُم ؛ گُل، سیچِمه، وَختی پییا اِشناس نید

دونگُلِ = زیبارویِ
کینه = کیست
جورِ =مانندِ
کَدِس= کمرش
ریواس = نام گیاه کوهی معروف  
نید = نیست
خالَکی= خالک نام زیوری که در گذشته زنان به پَره ی دماغ میزدند
نُفتِس= دماغش
پیچَکی= نام زیوری که در گذشته زنان به مچ پا می بستن
مِن = توویِ
پاس= پایش
تیخِ اَفتَوو = تیغ آفتاب
اِز کو سَمتی زِید = از کدام سمتی زده است
زِیدِه  بِدَر = زده است بیرون " بیرون زده است"
وَهله ی = زمانِ ، فرصتِ، هنگامِ
وَختی = وقتی
وا داس = با مادرش
بالِ رو = کنار رود
دیمِس = دیدمش
دل گُدَک = دل گفت که
جَل با = جلد باش ، زود باش ، / جل کوتاه شده ی جلد است /
بِجُم = حرکت کن - تکان بخور
وَختِسه = وقتش هست که
ریسه = رویش را
گُم = گفتم / گُم ، کوتاه شده ی گُدُم هست
مَجال = فرص
جاس نید = جایش نیست
بُنگ بَردِ = بانگ سنگِ ، فریاد برآمده از سنگ
بیستونِن = بیستون را
 گوش  کِم= گوش کردم / کِم ، مخفف و کوتاه شده ی کِردوم هست
فرهاد  گُد = فرهاد گفت
بی ستین با = بدون ستون بادا
،هر بُهونی که = هر سیاه چادری که
گُلِس = گلش / زیبارویش
هُمساس نید= همسایه اش نیست
گُل گُدَک = گل گفت که
شِیخوون = شُیوخ
نَداری هیچ کَم = هیچ کم نداری
بِس گُدُم = بهش گفتم
یون نگو = این را نگو
چونو = چنان ، آنقدر ، آن طور
نَسناس = نسناس ، انسانهای تکامل نیافته قبل از انسان خردمند
نافِِ هر  کینه = ناف هر کسی را
بُریدِن  وا  دُرو = با دروغ بریدند
وابید  شیخ = شیخ شد
مِن کُمِه = داخل شکمِ
تی گُسنه ی = چشم گرسنه ی
شیخَل = شیخ ها
رووینی = روده ای 
راس نید = صاف نیست
زِ شُولیزِت دِرآ = از پناهگاه خودت بیرون بیا، / شولیز = محل اتراق شبانه در کوه ، مثل اشکفت
تا یَشنِنت = تا تو را بشناسند
بِس گُدُم = بهش گفتم
سیچِمه = برای چه ام هست / چه نیازی دارم
پییا piya = هم معنی آدم میدهد و هم معنی شخص متشخص
اِشناس = شناس