خداوندان تقوی ( نظم سروده )

بــــــه دنبــــــال خُـداونـــــدان تقوی
چهــل ســـالی قـــــدم برداشتــم مـن

چو دیدم عدل ایشان عین ِ ظلم است
به جَهــد و جِـد قَلـــم برداشتـــم مـن

خُـــدا شـاهد در این مُدت همه سال
کَتــان کِشتـم , کـَلَــم برداشتــم مـن

خـــدا شــاهد کــــه از سهم کلم هم
بـه قــدر قـوت , کم برداشتــم مـن

ز ِ بس خون دردلم کردند عمری
خــدا شـاهد کـه نـم برداشتــم مـن

ز ِ بس بـــا رنگها نـیرنگ دیــدم
امیـد از جـــام ِ جم برداشتــم مـن

ز ِ بس در زیــر ِ بار ِ ظُلم ماندم
خمیــده گشته , خم برداشتــم مـن

علمــــــدار ِ سپــــاه خشــم گشتـم
چُو شهرو تــا عَلَم برداشتــم مـن