با وجـودی که دل است از اختیـارتـام پُر ( غزل )

🔰🔰🔰

با وجــــــودی که دل است از اختیـــــارتــــام پُر
دارم از دنیــــــا , دلـــــی از تلــخی ایـّـــــــام پُر

مرگ، چیزی نیست جُز جامی که درآن ، زندگی
قطره قطره می چکد, تا اینــــکه گـــــردد جام پُر

جُز خرد هرگــــز ندیـــدم مُرشدی روشن چراغ
هـــر طرف رفتیــم بــود از شرک تقـــوانـــام پُر

چشم مـــــردم بین اگر تاریخ دارد ، پس چـــــرا
هست از سلطان محـــمد ، هست از بهـــــرام پُر

تــا بخــواهی قلب هـــا و تـــا بخواهی مغزهـــا
یــا کـــه از احساس خالی، یــا کــه از اوهام پُر

هست ایـــن مُلـک کُهــن در قحــطیِ قــائم مقـام
از طلسـم  و جَنــــــبل و از دانـــــه و از دام پُر

هیـــچ کـس آدم نشُد ، با اینـــکه دنیــا بوده است
از کشیـش و مُوبـد و از شیـــخ و از خاخـــام پُر

یک زمــــان گُرگـیم ، گاهی گاو ، گاهی گوسفند
مَرتــع اخـــلاق را ، کـــردیم ازیــن اَحشـــــام پُر

مــــا ، به دنبـــال کدامین رستگـــاری می دویــم 
فـرض کــُن ای شیخ ،. شُد دنیـــا هم از اسلام پُر

نیـست مَــــردی از تبـــــار دودمـــــانی دیوبَنــــد
وَرنــه ایـــران است ,از فــــرزند زال و سـام پُر

بـــاز جــای بَـرف، دارد حَــرف می بارد زمین
کـاشــکی , دنیــــا نبـــود از خادمـــان خــــام پُر