فِنگه باره زِ کـَدِت , فیس نشسته مِنه تیـت :

فِنگــه بـاره  زِ کـَـدِت , فیـس نشستـه مِنـه تیــت 
مِنـه تـی در ننشیــن زلــف کِـرِنجِـت نــــده پیـت

هیـچ دونی کــــه قشنگ تــر زِ تو هــم هِد بازم
ئـی همـه عشوه فــــروهـدِن به خـدا نوبره سیت

دلبـــرینِـــه کُجـه رَهــــــدی و چه کس یـادِت دا
شک نــــدارُم کـــه تو پرورده ی داتی و بوتیت

ئی دِلُــم پـاله ی خیـنه یِـه پِـرِه  نُــوو  بـده  بِـُم
گُسنُمِه چــاره چِــنِه , بِـل بِخـورُم خین و تِلیـت

ســَــردِیـــاری بــــه یونــو نیـد و پیــا نیبــوهِــه
هـــــر که چوقا به وَرِس کِرد و به پا کِرد دَبیت

هــُن اِگُـن میــره که وَختی کَـدِه وا مِـردی بَست
هیـچ نَهــلِـه کــه بــه گــوشِـس بِکُنِن زَنگَل فیت

بِس گُدُمِ  چـی سَـیِ پـا سوهـده نَکُـن رَم زِ وَرُم
خنده ای کِرد که شهرو چه اِگوی تُف مِنه ریت

فِنگه = اصطلاحآ به معنای فتنه  و فتنه انگیزی
بارِه = می بارد
کَدِت = کمرت
فیس = ناز , افاده , عشوه
تیت = چشمت
مِنه = توی ِ 
تی دَر = چشم در , وسط در حیاط
کِرِنجِت = زلف مجعد را می گویند کِرنج ( زلف مجعدت )
پیت = خم , تاب
نده پیت = خم نده , تاب نده
هِد = هست
ئی همه = این همه
فروهدِن = فروختن
سیت = برایت
دلبرینِه = دلبری را
داتی = ( دا = مادر ) ( پرورده ی داتی = پرورده ی مادرت هستی )
بوتیت = خاله ات
پاله ی = کاسه ی ( پاله و پیاله در لری یعنی ظرف . کاسه )
خینِ = خون است
یه پِرِه نُوو = یک پاره نان
بده بِم = بده به من
گُسنُمه = گرسنه ام است
بِل = بگذار ( بِهل , بِل = هر دو یک معنی میدهند )
تیلیت = خرد کردن نان مثلآ درماست و یا آبگوشت را گویند
سردیاری = سرشناسی
یونو = اینها
نید = نیست
پیا = جوانمرد , مرد متشخص و جوانمرد
نیبوهه = نمی شود , نخواهد شد
چوقا = تن پوش بختیاری ها
به وَرِس کِرد = به تنش کرد , پوشید
دبیت = شلوار پاچه گشاد بختیاری ها را دبیت گویند
هون = او را
ایگُن = می گویند
میره = مرد
وَختی = وقتی
کَدِه = کمرش را
هیچ نَهلِه = هیچ نگذارد
گوشِس = وشش
زنگَل = زنها
فیت = پچ پچ زنانه ( حرف های تحریک آمیز زنانه در گوش مرد ) فیت فغیت کردن یعنی زیر گوش کسی حرف زدن
گُدُمِس = گفتمش
چی = مثل , مانند
سَیِ چ سگه
پاسوهدِه = پا سوخته
رم = فرار
ز ِ وَرُم = از برم

ریت = رویت