کِلمِنِس کِـردِه رَسَن وَنـده بُـن ِ نام ایکَشِه :

کِلمِنِـس کِــرده رَسَـن , وَنـده بُـنِ نـام  اِکَشِه

رُک  دِراهه مِنِه ریـم و رِکِـه هِی وام اِکَشِه

هاشِقِس هــرکــه اِبـوهـه, اِکُنِـه بُرگِـسِه خَـل
خُم اِفَهمُم که چِسِه , نَخشـه ی اعـــدام اِکَشِه

تشنـه ی خیـنِ مُنِن , رَحــم نَـــــدارِن پَـلَلِـس
 اَر گُـروسُـم زِِ وَرِس , هَـلکـه اِبـو , پام اِکَشِه

چی دوتــا کافــرِکـالِس , به خُـــدا شَرخَر نید
مُن جِِـلَــو وَنـده و صَدتــانـه زِِ دینــدام اِکَشِه

آخِـر ئی گـورِ گُـرُهـده , مُنِه مِن گـور اِکُـنـه
سی یـو مُن وَنـده زدینداس و چو بهرام اِکَشِه

بــــاز داروم  گِـلِـه  اِز ئـی  فَـلَکِ لُهـبُــردِه

فِنگِـه هـرجـا اِوَنِـه, اوچـو جُل و جام اِکَشِه

ایگـوهِـن اِز دِلِ آیُـــم اِزَنـه  نِـچ ,  لَچَــری

بُم بِگوین کُر پَ سیچه جَورِ دِلِن نام اِکَشِه

قـاوِِزی فـوطِه به سَر, منعِِ دِلُم کِرد زِ عشق

دَستِ خُس نی چه کُنه، غِیرَتِ اسلام اِکَشِه

جایِ مُهر مَنده به تیگِس وَلی هوشُم هِده بِس

که چِطَو زیـر میلُمـی زیــرِ عَبا جـام ایکَشه

معنی لغات :

کلمنس kelmenes = گیسویش / به موهای پرپشت کلمن می گویند .

رَسَن = طناب

ونده vande =انداخته

بُنِ نام bone nam = بیخ گلویم

رک rok = گستاخ - بی باک - با پر رویی

دِراهه derahe = در می آید

منه ریم mene rim = روبرویم - توی رویم

رکه reke = لج

وام = با من ( در فارسی عامیانه هم بصورت بام یعنی با من استفاده می شود . در لری حرف ب بصورت واو تلفظ می شود . از لحاظ زبان شناسی تلفظ "واو" در واژه ها قدیمی تر از تلفظ "ب" هست )

اِکشه ikashe = می کشد

اِبوهه ebohe = می شود

اِکُنه ekone = می کند

برگس ِ borgese = ایرویش را

خل khal = کج

خُم khom = خودم

افهمم efahmom= می فهمم

چِسِه chese = چه اش هست

نخشه = نقشه / بسیاری از کلمات عربی در لری با تغییراتی در حروف آنها در زبان بختیاری تلفظ می شود . مثلآ ( فکر = فرک ) ( شُکر = شُرگ ) ( عقل = الق ) و ( نقشه = نخشه ) البته احتمال اینکه نخش , اصالت فارسی داشته باشد بسیار زیاد است و نقش  می تواند معرب نخش باشد . که در میان گویشوران زاگرس مرکزی و جنوبی رایج می باشد   ...

پللس palales = موهایش ( پل pal = مو )

اَر گُروسُم زِ وَرِس ar gorusom ze vares= اگر از برابرش بگریزم

هَلکه halke = حلقه

اِبو ebo = می شود

چی chi = مثل ِ

مُن mon = من را - مرا

دیندام dindam = دنبالم

ئی = این 

لُهبُردِه = حریص , پُر وَلع

گُروهده gorohde = گریخته

فِنگه = فتنه

اِوَنِه = می اندازد

اوچو = آنجا

جُل و جام = بساط مرا

سی یو si yo = برای این

دینداس dindas = دنبالش - دنبال خودش

قاوِزی = فضولی

فوطه به سر = عمامه به سر

دَست خُس نی = دست خودش نیست

ایگوهن igohen = می گویند / بصورت ایگُن igon هم در برخی جملات تلفظ می شود

آیُم Ayom=  آدم 

اِزَنه = می زند

نِچ nech = جوانه / نِچ اِزَنه = جوانه می زند

بُم بِگوین bom begoyn = به من بگویید

کُر = ای پسر

پَ سیچه pa siche = پس برای چه

تیگِس tiges = پیشانی اش ( تیگ tig = پیشانی ) ( تیگ نوشت tig nevesht = پیشانی نوشته یا همان تقدیر )

هوشُم hoshom = هوش و حواسم

هده hede = هست / بصورت heye هم تلفظ می شود.

بِس bes = به او - در فارسی عامیانه می گویند بهش

میلُم milom = لثه ( زیرمیلمی = یواشکی )