شیخ و زاهـد کـی گُـدِه ، دُنبــالِ دُنیـــا تیـس نید :
پنجشنبه, ۱۹ آبان ۱۴۰۱، ۰۲:۳۲ ق.ظ
شیخ و زاهـد کـی گُـدِه ، دُنبــالِ دُنیـــا تیـس نید
اَر بِـری خُو مِن نَخِس، بینی دِلِس خا، ریس نید
بَلـگِ کِلخُـنگ و بِلیــط و تــاگ نیدِن جورِ یَک
کِلمِــنِ هَــر کَد شِلالــی ،.. بَرف رُندِ فیس نید
هاشِقی؛ یعنی که " قَلبِت " کَهخُیای" عَلق " بـو
کُر ،.. کِلو وابیدِنه مَژنون، .. زِ کَم عَلقیس نید
خاستُـم رُم بالِ رو ،.. ویرِت هُلُم دا ری به لِـر
آدُمِ عاشق ، حواسِس دی بـه تی پَـرتـیـس نید
اَر مِیونِ عَلقِ و دِل جَر وَست، تَخصیر اِز خُتِه
تَـش بِیــارِ هَــر شَـر و جَـر مِن جَری اِبلیس نید
دل به هـر چی اُخت وابـوهه , اِبـو آمُــخته بِس
عاشِقِ دلتَنـگ هم ، .. هـوشِس به دلتَنگیـس نید
یاهه روزی که کَدِت خَل وابییِه ، پُرسی زِ خُت
هــرچه دارُم، در حَدِ خینی که خَـردُم سیس نید
ما خَـلافِ رو مَـلَه کِـردیم و رَهدیم ، .. بِهل تـا
پُش سَرِ شَهـرو بِگُن ؛ " لامَذهَـوِه" ، هالیس نید
کی گُدِه= چه کسی گفته است
تیس نید= چشمش نیست
اَر بِری خُو مِن نَخِس= اگر خوب توی نخش بروی
بینی دِلِس خا= می بینی که دلش می خواهد ریس نید= رویش نمی شود ، از گفتنش واهمه دارد
بَلــگِ کِلخُــنگ و بِلیــط و تــاگ= برگ درخت کلخنگ و بلوط و تاگ ( درختان جنگلی زاگرس)
نیدِن جورِ یَک = مثل هم نیستند
کِلمِــنِ هَــر کَد شِلالــی= گیسوان بافته ی هر بلندقامتی
بَرف رُندِ فیس نید = برف رانش ناز نمی باشد
هاشِقی= عاشقی
کَهخُیای" عَلق " بو= کدخدای عقل باشد
کُر= ای پسر
کِلو وابیدِنه مَژنون = دیوانه شدن مجنون
زِ کَم عَلقیس نید= از کم عقلی اش نمی باشد
خاستُــم رُم بالِ رو= خواستم کنار رودخانه بروم
ویرِت هُلُم دا ری به لِر= یاد تو مرا به سمت جنگل گوهستانی هُل داد
حواسِس دی = دیگر حواسش
بـه تی پَرتیس نید = به چشم پرتی اش نمی باشد
اَر مِیونِ عَلقِ و دِل= اگر میان عقل و دل
جَر وَست = دعوا افتاد
تَخصیر اِز خُتِه= تقصیر از خودت هست
تَـش بِیــارِ= آتش بیار
هَــر شَـر و جَـر مِنجَـری = هر شر و مشاجره ای اِبلیس نید= ابلیس نمی باشد
اُخـت وابـوهه= اُنس بگیرد
اِبو آمُــخته بِس= به آن معتاد می شود
هوشِس= هوش اش
به دلتَنگیس نید= به دلتنگی اش نمی باشد
یاهه روزی= روزی می آید
که کَدِت خَل وابییِه= که کمرت خم شده است پُرسی زِ خُت = از خودت می پرسی
خینی که خَردُم سیس نید= خونی که برایش خوردم نیست
ما خَـلافِ رو مَـلَه کِـردیم و رَهدیم= ما خلاف رود شنا کردیم و رفتیم
بِهل تـا = بگذار تا
پُش سَرِ شَهرو بِگُن= پشت سر شهرو بگویند ؛ " لامَذهَـوِه" = کافر است
هالیس نید= حالی اش نمی باشد ، نمی فهمد
