باز هم شُرگ خُـدانـه ، زِ لَلَر تا سی سَخت:
شنبه, ۲۰ آذر ۱۴۰۰، ۰۵:۰۹ ب.ظ
باز هم شُرگ خُـدانـه ، زِ لَلَر تا سی سَخت
بعـدِ سی سـال ، هَــلا حالُـمـه ایفَهمِـن جَخت
آدُمِ پُـهـدِه نَـظَـر ، .. گَـل نَگِـرِه وا دیمـزِنگ
خانِ فَهـمِ خُسِه وُ تــازه اِبـو , وَخت به وَخت
هُـکِه هُشیارِه وُ دَورِس هَـمه مَـردُم به خَوِن
خُو اِفَهمه که چِنِه سایه ی بَختَک ، سَرِ بَخت
سی دِلِ سُج بُجه کِردِن ، مِـنه سَـر نادِنـه اَلق
تـا کُـنی فِـرگ و نَوابـو خِرَدِت لَخـته و لَخت
گَشـتِ اِرشـادِنـه اِی کــاش بِفِشنِـن به بِهِشـت
کـه اِگُن ؛ نی بـه وَرِ حورَلِ تی کـالِس رَخت
میـوه اَر نیـد بـه لِشگِس ، .. اَقَــلَن سـایه اِدِه
اَر بِکالِن مِنـِه هـر حوزه بِجا شِیـخ ، دَرَخـت
تُـف مِنه ذاتِ هُــکِـه جَهــلِ سَـرِ تَخت , نِشُند
بِشکـنِه دستِ هُــکِـه اَلقِـنه وُرداشت ,زِ تَخت
باز هم شُرگ خُدانه= باز هم خدا را شکر
زِ لَلَر تا سی سَخت= از لَلَر تا سی سخت ( لَلَر نام روستایی در اندیکای خوزستان و سی سخت نام شهری در استان کهگیلویه و بویراحمد )
بعـدِ سی سال = بعد از سی سال
هَلا حالُـمه ایفَهمِـن جَخت= تازه حال من را اکنون درک می کنند
آدُمِ پُـهـدِه نَـظَـر= آدم پخته نظر
گَـل نَـگِـرِه وا دیمـزِنـگ= از آدم بدجنس دنباله روی نمی کند
خانِ فَهمِ خُسِه وُ.. = خان فهم خودش هست و ..
نازه اِبو وَخت به وَخت = لحظه به لحظه نو می شود
هُـکِه هُشیارِه وُ دَورِس = آنکه هوشیار است و در اطرافش
هَـمه مَـردُم به خَوِن= همه ی مردم به خواب هستتد
خُو اِفَهمه = خوب می فهمد
که چِنِه سایه ی بَختَک، سَرِ بَخت= که سایه ی بختک بر سر بخت چیست
سی دِلِ سُجبُجه کِردِن= برای خاطر کنجکاوی کردن
مِنه سَر نـادِنـه اَلـق= توی سر عقل گذاشته اند
تـا کُـنی فِـرگ و = تا که فکر بکنی و ..
نَوابو خِرَدِت لَخـته و لَخت= خِرَدَت لخته و لخت نگردد
گَشتِ اِرشـادِنـه= گشت ارشاد را
اِی کـاش بِفِشنِـن به بِهِشت= ای کاش به بهشت بفرستند
که اِگُـن= که می گویند
نی به وَرِ حـورَلِ تی کـالِس رَخت= به تن حوریان چشم کالش لباس نیست
میوه اَر نید بـه لِشگِس = اگر میوه ای به شاخه اش نیست
اَقَــلَن سایه اِدِه= حداقل سایه میدهد
اَر بِکالِـن= اگر بکارند
مِنـِه هر حوزه= داخل هر حوزه
بِجا شِیـخ ، دَرَخـت= بجای شیخ درخت
تُـف مِنه ذاتِ هُــکِـه= تف توی ذات آن کسی که
جَهــلِ سَـرِ تَخت نِشُند= جهل را بر سر تخت نشاند
بِشکـنِه دستِ هُــکِـه= بشکند دست آن کسی که
اَلقِنه وُرداشت زِ تَخت= عقل را از سر تخت برداشت
