در ابدیت , "زمان" وجود ندارد :

دیالوگ جالب علمی- فلسفی در سریال "کارآگاه حقیقی" با بازی متیو مک‌کانهی

چرا باید همش در یاد گذشته زندگی کنم .

دیگه دلم نمیخواد چیزی رو بدونم .

توی این دنیا هیچی حل و فصل نمیشه .

یه نفر یه بار بهم گفت : (( زمان مثل یه چرخه , تکرار میشه ))

هر کاری که تا بحال کردیم و خواهیم کرد ...

بارها و بارها و بارها انجام خواهیم داد ... آفرین به شما .

اون دختر بچه و پسرک , ... دوباره در اون اتاق خواهند بود ...

و دوباره ... و دوباره ... و دوباره ... برای همیشه ... سالها ... 

کاراگاهان تا حالا در موردِ  نظریه ابر ریسمان , چیزی به گوششون خورده ؟

کارآگاه : نه بابا , من از این چیزا , چیزی سر در نمیاریم .

 

انگار , در این جهان , ما زمان را بصورت خطی و رو به جلو درک می کنیم ...

ولی , خارج از ( فضا - زمانِ) ما ...

از جائیکه که احتمالآ , تجسم بعد ِ چهارم خواهد بود ,  زمان وجود خارجی نداره ,

و از اون نقطه اگه بتونیم به اونجا برسیم , می بینیم ...

 که این ( فضا - زمانِ ) ما , ... بصورت مسطح به نظر میاد .

مثل یک مجسمه ی  فشره ساده , که روی هم قرار گرفته و فضایی رو اشغال کرده ,

ادراک ما, در زندگیمون تکرار میشه,

درست مثل ماشین های اسباب بازی که توی پیست , هِی جلو و عقب میرن .  

میدونی هر چیزی خارج از بُعد ما ... بهش میگن ابدیت ,

ابدیت , از بالا به ما نگاه میکنه .

از نگاه ما , این یک کُره ست .

ولی از دید اونا , ... یک دایره ست .

در ابدیت , جائیکه زمان وجود نداره , ... هیچ چیز رُشد نمیکنه .

هیچی بوجود نمیاد .

هیچی تغییر نمیکنه .

بنابر این ...

( مرگ ) , زمان رو ایجاد کرده 

تا چیزایی که نابود میکنه , بزرگ کنه .

بعد

آدم , دوباره متولد میشه , 

منتها دقیقآ در همون زندگی که , در اون بدنیا اومده .

یعنی کاراگاهان , چندین بار , این مکالمه رو باهم داشتیم .

خُب , کی میدونه ؟

وقتی حتی نمی تونیم زندگی و عمرمون رو به یاد بیاریم , ...

 نمیشه سرنوشت و زندگی رو عوض کرد .

این سرنوشت اسرارآمیز و وحشتناکِ  ( زندگی ) آدمهاست .

 آدمیزاد گرفتارِ  کابوس یکسانی هستش که همیشه ازش بیدار میشه .

در فیزیک، ( گذشته، حال و آینده ) هر سه یک چیز هستند. اما برای من و شما و هر کس دیگری زمان فقط در یک جهت حرکت می‌کند. این خطی بودن «پیکان زمان» نام دارد و بعضی از فیزیک‌دانان معتقدند گذر زمان تنها یک توهم است، این یعنی چیزی بنام زمان وجود خارجی ندارد.

مشکل زمان از یک قرن قبل آغاز شد، وقتی نظریه‌های نسبیت خاص و نسبیت عام اینشتین، تصور معمول از زمان را به عنوان یک ثابت جهانی در هم ریخت. یکی از پیامدهایش آن بود که گذشته، حال و‌ آینده مطلق نیستند. نظریه‌های آلبرت اینشتین همچنین چالشی جدی در فیزیک به‌ وجود آورد، زیرا قوانین نسبیت عام (که گرانش و ساختار بزرگ مقیاس جهان را توصیف می‌کند) با قوانین فیزیک کوانتومی (که بر جهان کوچک مقیاس حکومت می‌کند) ناسازگار به‌ نظر می‌رسد.

فیزیکدان کارلو روولی می گوید: « حقیقت جهان، فاقد گذشت زمان است، اما شناخت ناکامل ما از این حقیقت است که مفهوم زمان را شکل می دهد. بنابراین زمان از جهل ما شکل می گیرد. »