افزایش اندوخته های ذهنی

🔰🔰🔰

🌏(ذخایر ذهنی خودتان را افزایش دهید )🌏

📛🔙 سوال : چرا باید ذخایر ذهنی خودمان را افزایش دهیم ؟؟

√ - زیرا افزایش ذخایر ذهنی با رشد آگاهی شاعر رابطه ی تنگاتنگ و مستقیم دارد . و ( آگاهی بخشی ) از شاخصه های زیربنایی شعر  است . . و هرچه شاعر به خود و محیط و جامعه و علوم رایج آگاه تر باشد شعر او در نفوس ( دیگران ) تاثیرگذارتر خواهد بود .

📛🔙  سوال：منظور از آگاه بخشی در شعر چیست ؟

√_ببینید, شما دارای امیال و آرزوها و ایده آلها و باورمندیهای خاص خودتان هستید. منظور از آگاهی بخشی در شعر این است که شعرتان معرف خودتان باشد, در اصل شما با تکیه بر هنری کلامی بنام شعر میخواهید دیگران را نسبت به خودتان آگاه کنید. شما میخواهید خودتان  را فریاد بزنید. شما با شعر میخواهید دریچه ای را در برابر چشم دیگران بگشایید که از طریق آن به دنیای ناپیدای درون شما سرک بکشند .

√_ هر انسانی, دنیایی متفاوت از دیگر انسانها دارد. حتی میزان درک نسبت به یک چیز در میان انسانها متفاوت است. و این تفاوت ناشی از نسبیتی هست که بر  کل جهان حاکم هست.  همه چیز در شما و در بیرون شما در حال تغییر است.

√_ انسان, متغیری هست که در میان بیشمار متغیرهای دیگر زندگی می کند, وقتی میگوییم ذخایر ذهنی خودتان را افزایش دهید  برای این هست که شما به شناختی بیشتر از قبل, نسبت به خود و محیط تان و جامعه ای که در آن زندگی می کنید و به فرهنگی که به آن تعلق دارید و  جامعه ی جهانی و علومی که مبنای شناختی بشر است نایل شوید. هرچه دایره ی شناختی شما و عمق و بعد شناختی از شما بیشتر باشد, خود و دنیای اطرافتان را متفاوت تر از قبل حس و درک خواهید کرد. منظور این هست که مدام در یک شناخت راکد باقی نمانید, منظور این هست که آگاهانه و عالمانه به باورهایی که دیگران برای شما ساخته اند نگاهی دوباره بیندازید. یعنی خودتان, باورهایتان را قضاوت و نقد و تایید کنید. خیلی از باورها باید ترمیم شوند, و خیلی از باورها  باید دور ریخته شوند, و خیلی از باورها باید ساخته  و جایگزین  باورهای پوسبده گذشته شوند.

√_  شما باید مرتب در حال پوست انداختن باشید.

√_  رشد شناختی, باید همیشه سرلوحه ی انسان و بخصوص انسان هنرمند و هنرمند شاعر باشد..بارها گفته ام, باز هم میگویم "در ذهن و قلب یک شاعر  همیشه یک روانشناس و یک فیلسوف حضور ی در حاشیه دارند" شاعر, باید زبان سخنگوی این دو شخصیت درونی اش هم باشد.و این زمانی ممکن می شود که شما به عنوان شاعر بخواهید به خودتان رجوع کنید. یادتان باشد که درون شما  یک موزیسین و یک نقاش  هم حضور دارند. که حضور این دو پر رنگتر از آن دو  شخصیت قبلی ست. یک شعر متعالی حاصل تفاهم بین این چهار شخصیت درونی ست.