قالب نیمایی : وسیع ترین قالب شعر فارسی

نیمایی / , وسیع ترین قالب شعر فارسی ست , چرا که  این پتانسیل را به خاطر سیال بودن قالب خود دارد .( فعلن قصد ورود به مختصات قالب سیال را ندارم )

شعر نیمایی چه در بافتار و چه در ساختار, هم در قالب و هم در وزن سیال هست.

شعرنو فارسی مدیون نیماست . او با هوشمندی توانست یک قالب سیال را به شعر فارسی تقدیم کند . قالبی که در رحم خود توان زایش ده ها قالب دیگر را  به فراخور اندیشه دارد . این قالب سیال به کمک پتانسیلی که در دل بندهای خود نهفته دارد می تواند به شکل هر اندیشه ای تغییر کند . یعنی اینکه زیرساخت بندها به شکلی ست که  متناسب هر اندیشه ای  تغییر شکل میدهد . مکانیزم شکل گیری بندها متکی به تنوع چینواژه هایی هست که بندها را می سازند . ( بنده در شعر نیمایی از عبارت مصراع , استفاده نمی کنم  . زیرا در دل این عبارت یک تقارن و توازن نهادینه شده در طول قرون و اعصار خودنمایی می کند و  نمی تواند معرف واحد شعری در شکل گیری بندها در قالب نیمایی باشد . پس ترجیح میدهم از عبارتی استفاده کنم که با ماهیت ساختاری بندها متجانس باشد .  در مورد اینکه چرا زیرساخت هر بند را چینواژه ها مینامم و اینکه چرا واحد شعری را در قالب نیمایی با این نام معرفی می کنم در قواعد شادان توضیحات تکمیلی را خواهم داد ) 

با ظهور این قالب جامع  و کاملن قاعدمند , شعر کلاسیک توانسته است سری در اوج بساید . همانطور که جاهای دیگر هم اشاره کرده ام , آنچه را شعر نیمایی می نامیم در امتداد رو به رشد شعر کلاسیک واقع است . و تمام پتانسیل شعر کلاسیک را در دل خود دارد . بهتر است بگوییم که  یک ورژن تمام فول از شعر کلاسیک هست . 
هیچ اندیشه ای نیست که نشود آن را در این قالب سیال مطرح نکرد . ظرفیت آن فراتر از توضیحات و سروده هایی ست که در مورد این قالب و در این قالب صورت گرفته است .
هنوز هم گوشه هایی از این جهان پهناور نامکشوفه باقی مانده است . و توان رشد و توسعه ی بیشتر را هم دارد .

امیدوارم شاعران فخیم ما تا وارد گود شعر نیمایی نشده اند و آن را تجربه نکرده اند بدون دلیل سعی در تخطئه کردن شعر نیمایی  و پتانسیل آنرا نفرمایند . 

شاعران امروز ما شناختی از شعر نیمایی یا ندارند و یا این شناخت , یک شناخت حداقلی ست   . با شناخت اندک و سطحی نباید در مورد شعر نیمایی قضاوت کرد . قضاوت را باید به عهده ی آنهایی بسپاریم که عظمت آنرا درک کرده اند .

هیچ آدم عاقلی دنیاهای وسیع را رها نمی کند که به دنیاهای کوچک بچسبد .

در مورد مختصات این قالب اعجاب انگیز در ( قواعد شادان ) به تفصیل خواهیم پرداخت .