هنرمند , تن به استثمار ذهنی نمیدهد

✳️⬅️ قرن ها هست که ذهن هنرمندان را چکش کاری کرده اند . و کوشیده اند به ذهن هنرمندان, آن طور که  خود می اندیشند و آنطور که خود می پسندند  ,شکل و حالت و فرم  بدهند,  , من,  ترجیح میدهم نام آن را استثمار ذهنی هنرمندان بنامم, استثماری که توسط  صاحبان قدرت چه حکومتی و چه  مذهبی صورت گرفته و خواسته اند  با مصادره ی به مطلوب اذهان هنرمندان در راستای  آنچه مطابقت با دنیای باورهای  خود آنها دارد , به ذهن قشر هنرمند ( به ویژه شاعران و سخنوران  ) باب میل خودشان خط بدهند و به آنها بایدهای مطابق با ایده آلهایی که خود دارند  را بقبولانند  که چه بنویسند ,و چه بسرایند , و چه بخوانند , و چه بشنوند و چه ترسیم کنند و چه تجسم کنند و  چه تصور کنند و غیره و ذالک   , و در نهایت چه درکی را از خود و جامعه ای که زمام مدیریتش را خود به دست دارند داشته باشند... 👇👇👇

🔴و این  در حالی است که هر انسانی یک دنیای ادراکی متفاوت از دیگر انسانها دارد , دنیایی که متاثر از کمیت و کیفیت نگرش آن فرد به خود و جامعه و جهان پیرامونش می باشد. غافل از اینکه,  همه ی انسانها دارای یک تیپ شخصیتی نیستند, و غافل از اینکه, هنر واقعی زمانی شکل میگیرد که  هنرمند خالق دنیای ادراکی منحصر به فرد خودش باشد, معرف عمق و بعد شناختی خودش باشد  نه آن دنیایی که برای او  تجویز و ترسیم  و نسخه پیج کرده اند . هنر , درکی نیست که  دیگران آنرا به ذهن هنرمند ترزیق کنند , بلکه درکی هست که خود هنرمند به آن رسیده است . مهم نیست که این درک در چه حدی ست , مهم  این است که درک , درک خود هنرمند  از خودش و جامعه و محیط باشد ,  هنر  , خلقتی ست که  حاصل درکی ست که هنرمند به واسطه ی جهان باورمندی اش  از خود و جامعه و محیط  دارد . باید به هنرمند این اجازه را  داد  تا همانطور که هست خودش را در هنرش فریاد بزند .

✳️یک هنرمند واقعی هنرمندی ست که به معصومیت کودکی خود بر میگردد تا از چرخه ی باورهایی که به او تحمیل کرده اند خارج شود و  از نو و به میل و اراده ی خودش قدم در راه کشف و شهود  خود و جهان بگذارد تا بتواند تولدی را تجربه کند که آغاز زندگانی هوشمند او  باشد . تا  بتواند خود خالق باورهای خودش باشد و چنین هنرمندی ,  هنرش پنجره ایست که می گشاید تا دیگران با سرک کشیدن در آن به تماشای آن جهان متفاوت و ناپیدایی که هنرمند دارد بنشینند   ./، 

⬅️  و این هنرمند می تواند یک شاعر باشد .

🔵 اگر خواهان رشد علوم انسانی در کشورمان هستیم , باید به ادیبانمان ( بخصوص هنرمندان شاعر و نویسنده ) که پیشقراولان علوم انسانی هستند , اعتماد کنیم و باید به آنها مجال تنفس در دنیای باورهایشان بدهیم .